Wij (Alla en ik) maakten een magische reis door Egypte, langs oude Egyptische goden, tempels, ondergrondse tombes, piramides en diverse poorten naar andere dimensies. Het werd een diepgaande transformerende en helende reis.

Het begint allemaal met Alla die ineens een boodschap doorkrijgt van Sekhmet, de Egyptische Godin met de Leeuwenkop. De boodschap is om Claire te bellen en mee te gaan met de eerstvolgende reis naar Egypte. Wij maakten 7 jaar geleden al eens met Claire een reis langs diverse tempels en graven rond Luxor. Dat was een hele mooie ervaring en ik liep zelf al een tijdje met de gedachte om daar weer eens naar toe te gaan. We bellen dus met Claire en ze vertelt dat ze met een bijzondere groep heel erg de diepte in wil gaan. Dat klinkt helemaal goed en we besluiten direct om mee te gaan.

Luxor

We vliegen met Egyptair naar Cairo, waar we drie uur later door kunnen vliegen naar Luxor. Door wat vertraging en een uur tijdverschil komen we daar rond 2 uur ’s nachts aan. Er staan mensen met bordjes, maar niet voor ons. Als we bij de bagageband staan zie ik net achter de schuifdeuren naar buiten de man die ons op komt halen, dus ik loop even naar hem toe om hem een hand te schudden en te zeggen dat we zo komen. Zodra ik één stap door de schuifdeuren heb gezet, mag ik echter niet meer terug naar binnen. Wat ik ook beargumenteer, de bewaking laat me niet naar binnen. Daar sta ik dan, zonder bagage. Als de eerste mensen met bagage naar buiten komen, probeer ik weer binnen te sluipen, maar de bewaking is alert en vastberaden om mij buiten te houden.
Dan komt de hoofdbewaker en sommeert mij mee te lopen. Waar gaat dat heen? Vraag ik me af. Na een hele wandeling blijkt dat hij mij naar de vertrekhal brengt. Daar mag ik door diverse checks en scans en kom via via weer bij de aankomsthal. Pff, dat liep goed af.

Samen met iemand anders uit de groep worden we door de taxi afgezet bij de Nijl. Daar is het even zoeken in het pikdonker naar het bootje dat ons op komt halen. Die brengt ons naar de andere oever, waar het hotel ligt. De bootjesman brengt ons naar de kamer, waar we verwelkomd worden door een gekko. Die zijn niet gevaarlijk, dus we genieten van een heerlijke nachtrust.

Westoever

Het hotel ligt op de westelijke oever van de Nijl. Deze wordt wel gezien als het onderbewuste deel van Luxor, in tegenstelling tot het aardse centrum op de oostelijke oever dat staat voor het rationele bewustzijn. De energie is hier heerlijk relaxed en heel anders dan de overkant.
De volgende dag kunnen we lekker ontspannen en maken kennis met een deel van de groep. De rest komt vannacht aan. Wij zwemmen wat in het hotelzwembad, maken een boottripje over de Nijl en zwemmen bij een strandje in het heerlijke, verkoelende Nijlwater.

Karnak

Karnak is een enorm tempelcomplex en na de Piramides van Gizeh de meest bezochte archeologische plaats in Egypte. Het was ooit het religieuze en bestuurlijke centrum van Egypte. Door 30 opeenvolgende farao’s is eraan gebouwd en het bestaat uit verschillende tempels voor verschillende goden. De grootste tempel is die van Amun-Ra.

Met het bootje varen we naar Luxor, waarna we met taxi’s naar het drie kilometer verder gelegen tempelcomplex rijden. We gaan in Karnak meteen naar de Tempel van Ptah voor een bezoekje aan Sekhmet. Het tempeltje heeft drie kamers, met in de middelste een beeld (zonder hoofd) van Ptah, de rechter met een levensgroot standbeeld van Sekhmet en de linker kamer, die nu leeg is, was van Nefertum.

Sekhmet

De krachtige godin Sekhmet was de dochter van de zonnegod Ra. Ze is de belichaming van de vernietigende kracht van de zon. Ze was de beschermer van de farao en haar vernietigende kracht kon zich manifesteren als ziekte en plagen.
Ptah was haar echtgenoot, de god die werd beschouwd als de schepper van het universum en alles wat erin bestond. Ptah werd vooral vereerd door ambachtslieden, beeldhouwers en architecten. Hij werd gezien als de belichaming van vakmanschap en de goddelijke inspiratie achter alle creatieve inspanningen.

Op onze vorige reis was de energie van Sekhmet heel indrukwekkend. Ze wees mij er heel nadrukkelijk op dat ik moest gaan doen waar ik in dit leven voor gekomen was, mijzelf en mijn kwaliteiten helemaal laten zien. De boodschap was toen heel resoluut en doordringend en Sekhmet duldde geen tegenspraak. Die confrontatie heeft veel indruk op mij gemaakt.

Inmiddels ben ik weer een stuk verder in mijn ontwikkeling die begon als verlegen jongen, die vooral steunde op zijn ratio en het doodeng vond om voor een groep te staan. Inmiddels heb ik mijn intuïtie sterk ontwikkeld en krijg ik energie als ik iets mag presenteren. Tijdens mijn readingopleiding en daarna heb ik vele issues aangekeken, doorvoeld en los kunnen laten. Toch kwam er in een recente Ayahuasca sessie nog iets uit mijn jeugd naar boven wat de bron zou kunnen zijn van de blokkade in mijn keelchakra die soms opspeelt en de pijn in mijn pols en schouders. Ik ben benieuwd wat Sekhmet daar nu over te zeggen heeft.

Tempel van Ptah

We komen eerst bij Ptah en ik krijg meteen als boodschap Je bent het centrum van de kosmos, de wijsheid en de liefde. Wat voelt dat lekker!
Dan gaan we naar de kamer ernaast met Sekhmet. Terwijl we één voor één voor Sekhmet gaan staan en haar begroeten, staat de rest tegen de muur eromheen. We neuriën samen zachtjes een achtergrondgeluid en ik merk dat mijn stembanden telkens blokkeren. Als ik een heel andere toon probeer, die ik zelf nog nooit gehoord heb, gaat het ineens heel soepel. De boodschap is heel helder: Je moet helemaal jouw waarheid/toon zingen, dan gaat het wel.

Dan is het mijn beurt om naar Sekhmet te gaan. De energie is deze keer heel anders. Het is goed, voel ik, ze is heel tevreden en zegt: vraag het niet aan anderen, je hebt de wijsheid in jezelf!
Ik neem afscheid en loop naar de (lege) derde kamer. Daar ervaar ik dat het toch wel bijzonder is dat de godin Sekhmet veel mannelijke energie heeft en de god Ptah juist veel vrouwelijke energie. Het heeft dus niets met je uiterlijke verschijning te maken. Streef naar een combinatie, roepen ze mij toe.

Iedereen heeft zijn eigen bijzondere ervaring bij Sekhmet en als we weer buiten komen merk ik pas hoe warm het binnen was. Ik ben helemaal bezweet en zelfs in de zon is het lekker met een klein briesje.

Osiris

We bezoeken in het enorme complex nog de tempel van Osiris. Hiers staat een poort van 7 dimensies. Ik ga ervoor staan, maar heb het gevoel dat ik nog onvoldoende los kan laten om me mee te laten voeren. Bij een muur vol Ankh symbolen voel ik wel een hele helende energie. De ankh symboliseert het leven en zie je de goden op afbeeldingen en hiërogliefen altijd vasthouden.

Tenslotte gaan we nog even naar de heilige steen, die het centrum vormt van de tempel van Amon. Het kost even om de energie te voelen, alsof de steen even wil aftasten of ik anders ben dan de vele toeristen die hier rondlopen, maar dan opent deze en voel ik een sterke, zachte kracht met regenererende energie. Prachtig!

Wachtend op de motorboot die ons weer naar het hotel zal brengen meert er een felucca aan met de scheepsnaam King Tut. Vanochtend liep ik door het dorpje rond het hotel en zag een luchtballon met dezelfde naam landen. Een mooi signaal dat ik met deze boot terug moet varen en terwijl de meesten met de motorboot terug gaan, zeilen wij met enkele mensen lekker stil en gemoedelijk met deze traditionele Egyptische zeilboot naar het hotel.

Valley of the Monkeys

De volgende dag gaan we naar de tombe van Ay in de Valley of the Monkeys, een zijtak van de Valley of the Kings, waar alle farao’s begraven werden.

Bij de tombe voel ik me één worden met de kosmos, de aarde en alles. Als je alles bent, kun je kiezen uit alle ervaring. Mens zijn op aarde is slechts één mogelijke keuze. Ik kijk naar mijn ervaring als mens en klein kind dat niets mocht zeggen. Ik probeer het verdriet te doorvoelen, maar dat lukt niet. Misschien is de sleutel wel het bewustworden van de illusie, het doorzien van het rollenspel, bedenk ik.

Dan gaat het licht plotseling uit en staan we, diep onder de grond, in het pikkedonker om de tombe. Het lijkt of er blauw licht van boven schijnt. Ik kijk naar boven en zie daar niets. Als ik weer vooruit kijk zie ik het weer. Vervolgens zie ik een witte lichtkolom, eerst smal en later zo groot als de groep. Een portaal van licht tussen de kosmos en de kern van de aarde. Een hele bijzondere ervaring.
Weer buiten hoor ik dat verschillende mensen blauw licht zagen en volgens Claire staat deze kleur voor de liefde. Dat lijkt me een mooie verklaring.

Terwijl ik de eenheid nog voel, lopen we een stuk de vallei uit. Synchroon met mijn voetstappen gaan de woorden In de eenheid als een mantra door mijn hoofd. Het voelt alsof mijn bewustzijn in eenheid is en mijn lichaam zich verplaatst in ruimte. Heel bijzonder!

Stargate

We lopen naar een enorme rotswand die een halve cirkel vormt en zoeken daar een plekje om te gaan liggen. Dit is een portaal naar andere werelden. Ik kom op Arcturus terecht en krijg de indruk dat ik daar vandaan kom, wat ik best verwarrend vind, want dit heb ik nog nooit zo ervaren.

Abydos

Een dag later pakken we alle spullen bij elkaar en vertrekken naar Abydos, 3 uur rijden naar het noorden. We zullen hier 5 dagen verblijven.
Abydos is een van de oudste en belangrijkste plekken van het oude Egypte. Gelegen op de westelijke oever van de Nijl, kijkt de heilige stad uit over een woestijnvallei waarvan men ooit dacht dat deze doorgang bood naar het rijk van de doden. Hier was de koninklijke begraafplaats van de eerste farao’s van Egypte, voordat ze werden begraven in de Valley of the Kings bij Luxor. Later werd Abydos het centrum voor aanbidding van Osiris, de god van de onderwereld.

De tempel van Abydos is in tegenstelling tot andere tempels niet gebouwd om een god te vereren, maar voor heling. De tempel bevat daarom verschillende kapellen gewijd aan verschillende goden: Er zijn kapellen voor Horus, Isis, Osiris, Amun-Ra, Re-Horakhty, Sekhmet en Ptah en Toth.

House of Life

We verblijven in het House of Life, een modern hotel, vol hiërogliefen en andere symbolen uit de tempel. Er zijn zelfs twee kapellen uit de tempel nagebouwd. Het hotel is dan ook opgericht door iemand die in een vorig leven priester in de tempel was, met als doelstelling om priesters en priesteressen die hier terug komen te helen. Het was namelijk niet altijd prettig om in die tijd priester te zijn, want je werd geacht alleen maar kanaal van goddelijke energie en boodschappen te zijn en al je menselijke behoeften waren daaraan geheel ondergeschikt. Voor verschillende mensen uit onze groep is dat nog heel voelbaar.

Met Claire lopen we voor de eerste keer naar de tempel en de straatverkopers komen enthousiast aanlopen. Ze kent iedereen al jaren.
In de tempel legt ze uit dat iedereen elke ochtend op eigen gelegenheid naar de tempel gaat. Je begint dan met wat muskus op je handchakra’s en/of onder je neus te wrijven. Dan loop je op blote voeten door de tempel. Voor de oude Egyptenaren bestond een mens uit de aspecten Ka en Ba. Het ene staat voor de onsterfelijke ziel en de ander voor de persoonlijkheid. Ze vertegenwoordigen ook de linker en rechter kant van het lichaam en daarom hou je je rechterkant altijd gericht naar de buitenmuur en je linkerkant naar het centrum als je de tempel rondloopt.

Eerste reis door de tempel

De volgende ochtend ga ik vroeg ontbijten en loop naar de tempel die dan nog heel stil is. Ik stop mijn slippers in mijn rugzak, doe wat musk op en loop langs de muur de tempel in. Ik kom eerst bij de kapel van Horus. Horus is de zoon van Osiris, de god van de onderwereld en Isis, de moedergodin van alle farao’s. Horus wordt afgebeeld als mens met een valkenhoofd en is verbonden met het koningschap. Farao’s beschouwden zich als levende incarnatie van Horus. In deze kapel voel ik dat ik gedragen wordt door het leven.

Kapel van Isis

Ik loop naar de volgende kapel, die van Isis, en ga op de grond zitten. Ik denk aan verschillende momenten in mijn jeugd waarin ik mij niet gezien voelde en niet mezelf kon/mocht zijn. De herbeleving hiervan wordt eerst afgeleid door een geluid in de tempel, zoals er altijd wel iets is dat voorkomt dat het herbeleefd wordt. Ook mijn denken komt er steeds tussen, maar schakel ik nu telkens opnieuw uit. Zo kom ik toch helemaal terug in die ervaring. Ik krijg weer een brok in mijn keel, voel veel verdriet en de tranen rollen over mijn wangen. Na een tijdje wordt alles lichter en zie ik mijzelf en mijn vader opstijgen. Mijn (inmiddels overleden) vader wordt steeds lichter en verdwijnt. Het voelt alsof dit voor hem ook nodig was om nog verder naar het licht te gaan. Over en weer voelen we veel liefde en dankbaarheid.

Dat was een heftige ervaring, in jaren heb ik niet zo kunnen huilen. Fijn dat ik er nu eindelijk bij kon. Ik loop naar de kapel van Amun-Ra, de god van de zon, want daar had ik gisteren hele lichte energie gevoeld. Nu voel ik dat weer, maar ervaar ook dat er in mijn systeem heel veel is aangeraakt en dat mijn lichaam heling wil ontvangen. Daarom ga ik naar de Hall of Hope, waarvan Claire had gezegd dat hier veel engelen zijn.

Hall of Hope

Ik loop door de kapel van Osiris en de Hall of Osiris, naar de Hall of Hope. Ik ervaar inderdaad veel engelen om mij heen en ontvang een heerlijke healing. Dan lijkt het alsof de vloer en kolommen bewegen en de hele ruimte ronddraait. Ik zie een zandvlakte en er komt iets uit het zand. Het wordt steeds groter en ik vraag me af of het een beeld is. Nee, het wordt veel groter. Is het dan een piramide? Nee, het wordt zo groot als een berg, tot het zo groot is dat er geen aarde meer over is en het in de verte verdwijnt. Ik zweef als bewustzijn in de ruimte.
Dan kom ik plotseling op een planeet met blauwe wezens. Ik voel me er thuis, ik rapporteer over mijn reis en geef hier een presentatie over in een soort van collegezaal. Als ik weer terug ben in het nu, voel ik een soort heimwee naar die planeet met blauwe wezens.

Verwonderd door deze ervaring loop ik weer terug door de Hall of Osiris en ga even staan in de kleine kapel van Osiris die hier is. Ik voel me licht, sprankelend, één met Osiris en helemaal energetisch opgeladen.
In de kapel van Amun-ra kan ik nu wel het licht en de ruimte ontvangen.

De kapel van Osiris en doorgang naar de Hall of Osiris en de Hall of Hope (foto: Theo Buijsrogge)

De volgende kapel, van Re-Horakhty, een combinatie van de zonnegod Ra en de god Horus, voelt neutraal. Ik ga weer één verder, naar de kapel van Ptah en Sekhmet. Als ik er sta voel ik me opgetild worden. Ik zie dat het 10:10 uur is en hoor de vogeltjes in de kapel vrolijk fluiten. In de tempel buiten de kapel hoor ik een grote groep chinezen. Hun geluid klinkt als een enthousiaste menigte die mij toejuicht. Wat een heerlijke ervaring!

Kapel van Toth

Tenslotte ga ik naar de laatste kapel, die van Toth, de god van wijsheid, kennis, schrift, magie en de maan. Thoth wordt afgebeeld als een man met het hoofd van een ibis, een vogel geassocieerd met intelligentie, schrift en de maan. In het oude Egypte werd hij daarom ook wel Djehuty genoemd, wat afgeleid is van de oudste naam voor ‘ibis’.

Achter in alle kapellen zijn zogenaamde blind doors, wat er uitziet als deuren, maar alleen gebeeldhouwd in de muur. Ik loop naar de rechter deur en deze blijft gesloten. Dan stap ik naar de linker deur en deze zuigt me naar binnen en werpt me weer in het universum. Als ik daar rondzweef wordt ik van achteren geschept door een bol en ik loop hier overheen naar een soort cirkel van staande stenen. Hierin bevindt zich een control center voor reizen door de kosmos. Het zijn vrienden en ik vraag ze hoe het gaat. Tenslotte vraag ik ze om me weer terug te sturen naar de aarde en beland ik weer in de kapel.

De kapel van Toth/Djehuty (foto: Theo Buijsrogge)

Helemaal onder de indruk van al deze ervaringen loop ik terug naar het hotel. Na de lunch komen we elke dag als groep bij elkaar om onze ervaringen te delen en krijgen soms een opdracht voor de middag waarin we gezamenlijk de tempel bezoeken.
Dit levert de dagen dat we hier verblijven veel mooie, leerzame en indrukwekkende ervaringen op.

Pijntjes helen

Bij het bezoek aan de tempel kom ik regelmatig weer op die planeet met blauwe wezens terecht. Ik vraag ze hoe ik mijn pijntjes kan helen. Ze zeggen dat pijn het resultaat is van energie/emotie die niet door kan stromen. Oplossing is die energie/emotie weer toelaten/aankijken en dan alsnog loslaten. Dat kan niet iemand anders voor jou doen, dat moet je zelf doen. Waarom heb ik dan pijn in mijn handen en schouders? Ze laten me zien dat ik met de pijn in mijn pols moeilijk iets kan grijpen. Je durft je grootsheid niet vast te pakken, is hun antwoord. Vervolgens ga ik naar de kapel van Amun-ra en maak mezelf groot door mijn armen te strekken en boven mijn hoofd te heffen. Hoewel dat steeds beter gaat, voel ik ook dat ik mijn grootsheid inderdaad nog niet helemaal kan geloven.

Ik laat het ook bij Sekhmet zien en ze is tevreden, maar waarschuwt voor overmoed. Ik stem nederig toe.
Bij Isis vraag ik wat mij tegenhoudt om mijn wijsheid te omarmen. Mijn gedachten gaan vervolgens alle kanten op, waarop Isis reageert: Zie, je bent gewoon mens. Het mens zijn en je identificatie met de materiële wereld houdt je klein. Blijf gefocust op wat je werkelijk bent en gebruik het mantra: IK BEN EEN KRACHTIGE BRON VAN LIEFDE EN WIJSHEID.

Priesters van de tempel

De priesters die hier ooit werkten verbleven de hele dag in hun kapel om te mediteren met hun god. Soms liepen ze naar de entree van de tempel om daar een vraag te ontvangen en liepen hiermee weer terug naar hun kapel om daar het antwoord te ontvangen.
Een middag krijgen we als opdracht om naar de kapel van jouw gaven te gaan, daar de priester energie op te roepen en vervolgens naar de ingang te lopen met de vraag: Wat was je grootste pijn? en weer terug naar de kapel te lopen met de vraag: Wat heb ik NU nodig?

Kapel van Toth

Ik probeer verschillende kapellen, maar die resoneren niet echt met mijn talenten, tot ik in de kapel van Toth kom. Daar ga ik zitten en zie ik een grotendeels afgesloten raam met blauw licht erachter en ik haal de blokkades weg. Ik ben ontdekker van het pad naar het licht, hoor ik. Wat is mijn talent? Intuïtief aanvoelen van het pad naar verlichting.
Dan komt er plotseling een bewaker die mij sommeert op te staan: Not allowed, hoor ik hem zeggen! Ik loop naar de ingang van de tempel en terug. Wat was mijn grootste pijn? Moeten doen wat anderen zeggen die niet hun intuïtie volgen en ik krijg direct beelden van een vorig leven en een grote crisisperiode in mijn huidige leven waarin dit speelde. De bewaker was ook een mooie manifestatie hiervan. Wat heb ik nu nodig? Vrijheid en geloof in eigen grootsheid, komt er in me op.

We hebben overigens vaker met de regels en de bewakers te maken. Mediteren, rituelen uitvoeren en op de grond liggen is in alle tempels van Egypte verboden. Het zou de andere toeristen afschrikken en misschien zijn ze ook wel bang om wat mensen met de energie en de goden doen. Meestal hebben we geen problemen met de bewakers en de politie, maar soms komt er een hogere baas even langs om duidelijk te maken wie hier de baas is en wat de regels zijn.
Van Toth krijg ik een duidelijk advies: werk eromheen. Op water kun je ook niet lopen en een rivier stroomt ook gewoon om de rots heen. Stel wel grenzen, maar ga niet over tot hun gedrag om vanuit jouw waarheid te bepalen wat wel/niet mag. Zij zijn onwetend en angst gedreven. Dit zijn de laatste spartelingen van het oude systeem. Er komt een tijd dat het weer vrij wordt.

Osirion

Behalve de kapellen bevat de tempel nog enkele ruimten, zoals de al genoemde Hall of Osiris, de Hall of Hope, de Hall of Boats en achter de tempel het mysterieuze Osirion. Je komt er door de achter uitgang van de tempel te nemen. Het Osirion wordt wel beschouwd als het symbolische graf van Osiris. Het bestaat uit enorme granieten blokken die een ondergrondse tempel vormen, met in het midden een groot waterbekken, omgeven met pilaren. Het diende mogelijk als een heiligdom voor rituelen voor wederopstanding en regeneratie. Het Osirion is niet toegankelijk, maar van boven kun je er in kijken en zien dat op één van de pilaren de flower of life is afgebeeld.
Jan de Groot, een groepsgenoot, reisde er in de energie naartoe en gaf een mooie omschrijving: Het Osirion geeft het eeuwige nu weer, het is het oerwater, de bron van het goddelijke bewustzijn dat nog niet van zichzelf bewust is. Uit die oerbron, die zelf ongedeeld is, werden Osiris, het mannelijke bewustzijn en Isis, het vrouwelijke bewustzijn geboren. Isis omhulde Osiris met liefde. Het Osirion gaat over het eren van de oerbron door Osiris.

Oude koningsgraven

Um el Qa’ab

Een middag gaan we op stap naar de oeroude plekken in de woestijn achter de tempel. Allereerst naar Um el Qa’ab, de begraafplaats van de eerste koningen en koninginnen van het Oude Egypte. Onder leiding van de politie rijden we de woestijn in. Voor onze veiligheid (?) mogen we niet bij de exacte plaats komen. We stappen uit en zien in de verte de zandwoestijn overgaan in een bergketen. Het voelt alsof er een golf van energie over de berg, door de vallei naar ons en de tempel van Abydos stroomt. Het voelt ook alsof het vroeger een nog veel bredere energiestroom was, over de hele bergketen.

Shunet El Zebib

Vervolgens gaan we naar Shunet El Zebib, een grote rechthoekige omheining met muren van modderstenen. Dit is een van de alleroudste gebouwen van Egypte en was een zogenaamde begrafeniscomplex, een plaats waar de overleden koning werd aanbeden en geëerd. Het is de voorloper van latere tempelcomplexen en piramides. Ik voel hier iets onder de grond, maar kan er niet echt bij. Dan zie ik een grote lichtstraal. Iedereen die hier komt wordt door die lichtstraal verheven en komt later met nieuwe inzichten terug op aarde om die inzichten uit te leven.

In het Oude Egypte was dit een belangrijk bedevaartsoord en daarom bouwde men er een tempel bij. Hier is weinig van over, maar bij de entree zijn nog goed de vele bavianen afbeelding te zien. De baviaan was een belangrijk symbool in het Oude Egypte en vertegenwoordigde onder andere de creatieve, seksuele energie, de potentie en levengevende kracht.

Ziek

Op de dag van dit uitstapje is het uitzonderlijk warm, zo’n 42 graden. Normaal zoek ik dan continu de schaduw op, maar hier kan dat niet echt en ik geef me er volledig aan over. Het valt eigenlijk best te doen denk ik. Na ons bezoek lopen we de 2 kilometer te voet terug. Ik heb niet in de gaten dat ik oververhit raak en ’s avonds merk ik dat ik koorts heb. Mijn lichaam is oververhit. Daar komt nog een hevige buikloop bij en vanmorgen kreeg ik ineens pijn in mijn rug.

In de Hall of Hope laat ik de volgende ochtend de engelen mijn darmen helen en vraag ik waar mijn plotselinge rugpijn vandaan komt. Het komt omdat ik nog niet helemaal durf te gaan staan voor mijn eigen waarheid.
Gelukkig herstelt het allemaal snel en na twee dagen ben ik weer helemaal de oude.

Afscheid van de tempel van Abydos

Dan komt het moment waarop we afscheid nemen van de Tempel van Abydos. Claire geeft iedereen een ritueel om dit in de eigen kapel te doen. In mijn geval de kapel van Toth.
Vóór de kapel vraag ik toestemming om het ritueel in het helende veld van de kapel te mogen doen. Ik groet Toth en vraag hem mij te leiden. Nadat ik toestemming heb, stap ik met mijn rechtervoet de kapel in. Ik maak een lichte respectvolle buiging. Dan krijg ik als boodschap: Look for Ma’at, you make a great Ma’at.
Achterwaarts stap ik de kapel weer uit.

Ma’at is de godin van de waarheid en de harmonie van de kosmos, ze creëert orde uit chaos en was verantwoordelijk voor het handhaven van de kosmische balans. Bij de eerste kennismaking in Luxor trokken we allemaal een kaart en ik trok de kaart van Ma’at. Er is in Abydos geen kapel van Ma’at en ik was het alweer vergeten, dus kijk ik nog eens wat er op de kaart staat. Durf je hoogste waarheid te spreken. Je zult balans vinden, omdat je jouw waarheid leeft. Wow, dat lijkt wel een samenvatting van de inzichten van de afgelopen dagen.
Ma’at wordt trouwens afgebeeld met een struisvogelveer op haar hoofd en die afbeelding vind je overal in de tempel van Abydos terug.

Dankbaarheid

Als afscheid loop ik door alle ruimtes en bedank de tempel. In de kapel van Isis zie ik het kleine kind dat hier drie dagen geleden zat te huilen en bedank Isis. Het kind is nu vol levensvreugde en huppelt rond, enthousiast over wat het gaat doen als het later groot is. Dankjewel Isis dat je hem liefde schenkt en over hem waakt.

De kapel van Toth voelt als thuiskomen en Toth stort zijn dankbaarheid over mij uit, voor wie ik ben. Ik ben heel ontroerd.
In de Hall of Hope bedank ik de engelen en zij bedanken mij voor het openen van het veld van liefde, compassie en heling.

Als groep sluiten we gezamenlijk af in de Hall of Hope, waardoor een grote bundel van licht en dankbaarheid ontstaat. De tempel is ons ook heel dankbaar.

Hathor tempel in Dendera

Onderweg naar Luxor maken we een uitstapje naar de Hathor tempel in Dendera. Hathor is de godin van liefde, schoonheid en vreugde en van onze vorige reis herinner ik mij de hele aangename energie. We gaan eerst naar de Isiskapel, die achter de tempel staat. Dit is de oudste kapel op deze plek, ouder dan de grote tempel zelf. Het is een kleine vierkante ruimte en de vier mannen in de groep gaan op de hoekpunten staan, zodat de vrouwen daarbinnen een cirkel kunnen vormen. De energie is heel zacht en heel liefdevol en Isis geeft als boodschap: Vergeet nooit dat je liefde bent!
Ik ben onder de indruk, zo krachtig en zuiver als hier heb ik deze energie nog niet eerder gevoeld.

Liefde

Claire vertelt dat er behalve liefdevolle energie ook zwaardere energieën in de tempel zijn en vraagt ons de tempel te helen. Dat kan niet in een kring, dus we doen het zonder op te vallen, verspreid over de tempel. Ik sta tussen de indrukwekkende kolommen en nu valt mij pas op dat alle beelden op de muur bewust ontheiligd moeten zijn. Ik voel de boosheid, angst en agressie die hiermee gepaard ging, maar de tempel antwoord met Liefde is sterker, Liefde is sterker…

Binnen in de Hathor tempel in Dendera. Kijk vooral omhoog in deze 360 graden foto! (foto: Theo Buijsrogge)

De vorige keer zijn we in een crypte geweest waar vroeger de beelden energetisch opgeladen werden. We stonden daar toen in het pikkedonker en ervoeren er onvoorwaardelijke liefde. Dat was één van de hoogtepunten van die reis. Nu gaan we naar drie cryptes. De eerste heeft een ingang van ongeveer 40×60 cm die zich 2,5 m boven de grond in de muur bevindt. Hier verbleef de priesteres met de meeste liefde voor Hathor elk jaar een week, om de boodschappen van Hathor voor het komende jaar te ontvangen. Ik voel er een sterkte verbondenheid met de kosmos en de kosmische liefde.

De tweede crypte is die van de vorige keer en hoewel het licht aanblijft voel ik weer onvoorwaardelijke liefde en voel me energetisch opgeladen.

De derde is een vrij kleine, waar ik energie uit alle wanden voel komen. Tegelijkertijd opent zich mijn systeem, wat een schijnbaar tegengestelde beweging is.

Luxor

Terug in Luxor is voelbaar dat de energie hier heel anders is. Bij iedereen is de afgelopen dagen veel aangeraakt en irritatie, verdriet en liefde stromen door onze systemen. Gelukkig merk ik ook dat de pijn in mijn rug en schouders helemaal verdwenen is en met mijn hand kan ik sinds lange tijd weer een echte vuist maken en hard knijpen. Ik ben blij verrast.
Ik ben ook verrast dat ik nu pas zie dat er een hele mooie, grote afbeelding van Ma’at op de muur van het restaurant staat.

Isis tempel

Ter afsluiting gaan we naar de Isis tempel in de woestijn bij de Valley of the Queens. Het is moederdag vandaag, dus een mooie dag om de moedergod in de Egyptische mythologie te bezoeken. De tempel lijkt op de Isis-kapel in Dendera, maar nu met een gang en wat kleine ruimtes eromheen. Dit is een oude sjamanenplek en er zou een kolom van licht rechtsreeks uit Sirius komen.

We liggen in de kapel met de vraag: Hoe ga ik om met de overgang naar Nederland? Ik voel dat kosmische energie en kosmisch weten hier naar de aarde komt en wordt getransformeerd om op aarde ontvangen te kunnen worden.
In de kapel is het me wat te krap om me goed te concentreren en ik ga naar een andere ruimte waarvan Claire had gezegd dat daar de energie nog krachtiger binnen komt. Zij ligt daar en maakt plaats voor mij.
Ik voel hier de kosmische energie ongefilterd binnen komen, van alle buitenaardsen, ook die geen idee hebben wat de aarde is. Ik stel de vraag, hoe om te gaan met de overgang naar thuis, en krijg van de buitenaardsen allemaal onzinnige antwoorden. Ik kan er weinig van maken, maar het is in de trant van: hou je staart vast en zo. Dan richt ik mijn aandacht op Isis, midden in de tempel en krijg een helder antwoord: hou je aandacht in je hart.

Dan gaan we nog naar het dak van de tempel. Daar is een heerlijke energie. Mijn hart gaat meteen helemaal open en ik sta heel geaard in verbinding met kosmos. We vormen samen een kring om Claire en spreken onze dankbaarheid uit voor de geweldige tijd die we hebben gehad en de liefdevolle, warme bedding die ze creëerde waarin we in eenheid liefde, compassie en het leven met elkaar konden delen.

Cairo

We staan vroeg op om naar Cairo te vliegen. Een groot deel van de groep is nog vroeger vertrokken voor de reis naar huis. Het bootje zou ons naar de overkant brengen, maar de buitenboordmotor heeft er geen zin in, dus verzinnen ze een ander plan. Er wordt druk gebeld en de taxi komt ons nu hier halen. Dat is een veel langere reis, dus om geen tijd te verliezen vragen ze ons om achter op de brommer te stappen. Zo rijden we over de smalle onverharde paden door de bananenvelden naar de dichtstbijzijnde hoofdweg, waar de taxi staat te wachten. Onze bagage volgt met een brommerkarretje. De taxi geeft extra gas en op tijd komen we op het vliegveld aan. Wel een leuke ervaring!

In Cairo worden we opgehaald en naar het hotel in Giza gebracht. Het is een eenvoudig hotelletje, maar wel met uitzicht op de piramides. Adel, de eigenaar is iemand die zelf ook spirituele reizen organiseert en voor Claire soms als gids wordt ingezet. Hij geeft ons meteen tips voor de middag. Eerst willen we echter even uitrusten en lunchen.

Rode Piramide, Dasjoer

Na de lunch brengt de chauffeur ons allereerst naar de Rode Piramide, zo’n 20 km naar het zuiden. Iets verder ligt de knikpiramide van Snofroe, waarvan Adel had gezegd dat er een bijzondere energie was, maar we besluiten toch eerst de Rode Piramide te bezoeken, want deze schijnt makkelijker te zijn.
Makkelijk is relatief, want we moeten eerst de piramide op tot de ingang op 28 m hoogte. Daar gaan we door een smalle gang van ongeveer 1×1 m schuin omlaag. Met mijn rugzak in mijn hand daal ik de ruim 135 treden af en kom in een eerste grote ruimte, dan door een gangetje naar een tweede grote ruimte. Daar met een trap omhoog en met een gangetje naar de derde grote ruimte. In de eerste ruimte voel ik de energie al en die verheft mij direct naar hemel. Van daaruit heb ik helder inzicht en uitzicht op de aardse activiteiten.
Ik vraag de spirit van de piramide of we de oude piramide ook in moeten. Het antwoord is dat dat niet hoeft, beter meer quality-time hier en in Saqqara, dan alles op je lijstje afvinken.
Ik ben erg onder de indruk van deze eerste piramide-ervaring en door de smalle gang klimmen we weer naar buiten. We vragen de bewakers hoe die andere is en ze bevestigen dat die nog moeilijker toegankelijk is.

Knikpiramide van Snofroe, Dasjoer

De knikpiramide was de eerste ‘echte’ piramide van Egypte, nadat farao Snofroe eerder een trappiramide had laten bouwen. Tijdens de bouw zou de piramide echter instabiel geworden zijn, waardoor het bovenste deel een kleinere helling kreeg. We rijden naar deze oude knikpiramide en zeggen tegen de chauffeur dat we maar even weg zijn. We lopen naar de piramide en gaan in de schaduw op enkele losse stenen zitten.
De oude wijze Spirit van de Piramide zegt me dat het wijs is om niet naar binnen te gaan. Vervolgens wordt ik achteruit de piramide ingezogen en omhoog. Je hoeft dus helemaal niet naar binnen bedenk ik. Van hoog perspectief bezie ik het leven een krijg helderheid over verschillende levensvragen en familie-issues. Wat heb je van ons nodig? Vraag ik aan de Spirit van de Piramide. Niets, wij zijn in het eeuwige nu, en ankerpunt voor jullie in alle tijden, is het antwoord.

Piramide van Djoser, Saqqara

In Saqqara staat de trappiramide van Djoser met een groot aantal graven eromheen. Dit zou de eerste piramide van Egypte zijn, die later evolueerde tot de piramides met rechte zijden. De grote piramides van Giza zouden dus van later datum zijn. Een alternatieve verklaring is dat deze juist veel ouder zijn en de egyptische farao’s ze probeerden na te bouwen en zo eerst begonnen met een trappiramide.

We kopen een ticket en rijden naar de entree van het terrein. Daar blijkt dat we alleen een ticket hebben voor het terrein, terwijl we de piramide in willen. Volgens onze chauffeur is dat te ingewikkeld voor de tijd die we nog over hebben, maar de eerste de beste gids zegt juist dat het heel makkelijk toegankelijk is, dus ik rij ik met de chauffeur weer terug naar het ticketoffice voor een aanvullend ticket. We hebben zo wel kostbare tijd verloren en haasten ons naar de piramide. Die is inderdaad eenvoudig toegankelijk. Een rechte gang brengt ons naar de hoge binnenruimte, waar we in de diepte een soort tombe zien liggen.

Ik voel er eerst niet veel energie en zie dan een soort ei van energie en informatie. Het is zo klein omdat de wereld er nog niet rijp voor is. Ik vraag de piramide wat het nodig heeft en krijg als antwoord: licht. Ik stuur er licht naartoe en het ei wordt groter en groter. Bijzonder!

Race langs de tombes

Buiten de piramide willen we nog enkele tombes bekijken die eromheen lopen. We hebben geen plattegrond en zoeken waar we naartoe kunnen. De eerste drie tombes die we zien zijn al gesloten. Dan vinden we er eentje die nog open is, vol hiërogliefen met koeien, vissen etc. Op de plek waar de tombe stond voelt het heel rustig. Het voelt alsof men hier graag in de buurt van de piramide wilde liggen.

Dan komen we een bewaker tegen die graag wat extra fooi wil ontvangen en voor ons een tombe open maakt. Vervolgens rennen we met hem langs nog vier 4 tombes, die er allemaal anders uitzien, met hun eigen unieke hiërogliefen, beelden en andere decoraties. Eigenlijk hebben we te weinig tijd om dit allemaal te bekijken en doorvoelen, maar gelukkig hebben we zo wel een indruk van de site gekregen.

Piramides van Giza

Na een goede nachtrust zijn we er klaar voor om vandaag de hele dag het Giza-plateau te verkennen. Het ticketoffice is vlak naast het hotel en er staat geen lange rij, dus we zijn zo binnen. We besluiten eerst naar de grote piramide te gaan en lopen over de weg langs de Sphynx naar boven. De Sphinx voelt als een groot mysterie. We zien er naar uit om die straks meer in detail te onderzoeken.

Grote Piramide van Giza

Bij de grote piramide van Giza zien we niet direct waar de ingang is. We bezoeken eerst een graftombe naast de piramide en lopen vervolgens langs de indrukwekkende piramide naar de noordkant. Daar zien we een parkeerplaats en heel veel mensen. De ingang is inderdaad aan deze kant. De bewakers bij de ingang vragen aan Alla waar ze vandaan komt en als ze Holland roept, reageren ze meteen met No meditation. Blijkbaar hebben wij Nederlanders een reputatie opgebouwd.
In de piramide gaan we weer door een nauwe, vierkante gang omhoog en vervolgens door een hogere gang, waar je wel kunt staan, nog verder omhoog. Tenslotte is er een kleine, horizontale gang en komen we in de koningskamer. Die is leeg, met uitzondering van een rechthoekige sarcofaag. We staan er een tijdje en ik voel mezelf expanderen tot ik de hele aarde en kosmos omvat en eindig als pure potentie van Al-Dat-Is. De tombe lijkt te bewegen, hoewel deze zo solide is als wat.

De koningskamer ziet er sober uit, maar de energie is heel indrukwekkend. Volgens een documentaire die ik laatst zag hebben de muren volgestaan met afbeeldingen van alle sterrenbeelden aan de hemel. Nu kan ik er moeilijk iets van herkennen. Dit is zeker geen grafkamer geweest, maar een belangrijk portaal naar andere dimensies. Het zou mooi zijn om hier een tijdje ongestoord te kunnen verblijven. Later horen we van Adel dat je voor €2.000 de hele piramide voor enkele uren af kunt huren en dan alles mag doen, dus ook mediteren. Nu is het bijna lunchtijd en de bewaker attendeert ons erop dat iedereen eruit moet.

Toeristisch uitje

Buiten worden we om de haverklap aangesproken door een verkoper. Ze zijn heel bedreven en vragen geen geld, maar voor je het weet heb je iets gedaan waar ze toch een beloning voor willen. Het levert ons wel een leuke toeristische foto op. Ik had gelezen over een restaurant aan de andere kant van de piramides en we besluiten daar met een paardenkar naar toe te gaan voor de lunch.

In de 9 Pyramids Lounge hebben we inderdaad een adembenemend uitzicht. Het voelt heel onwerkelijk, zo bijzonder is het. En nog lekker weer ook. Het is hier met een aangename 30 graden, zo’n 10 graden koeler dan in Luxor. We besluiten van hieruit terug te lopen naar de Sphynx, 1,5 km verder.

Bij de Sphinx zoeken we hoe we dichtbij kunnen komen, maar dat lijkt niet mogelijk, we kunnen alleen op een soort balkon naast de Sphinx. Ik voel dat de Sphinx heel rustig een geheim voor de mensheid bewaakt. Het bewustzijn van mensen is nog lang niet zo ver om het vrij te geven.
Daarmee sluiten we een indrukwekkende dag af

Egyptisch museum

De volgende dag willen we graag naar het Museum der Egyptische oudheden, dus de brengt de chauffeur ons naar het centrum van Cairo en lopen we enkele uren daarin rond. De meeste graven en tombes die we elders in Egypte gezien hebben zijn allemaal leeg en de inboedel ligt hier tentoongesteld. We zien vele beelden, tombes en sarcofagen en leren dat een mummie vaak in een sarcofagen lag die vervolgens weer in een grotere sarcofaag lag en die weer in een nog grotere, zoals de Russische matroesjka beeldjes.
Indrukwekkend vind ik ook de 19 meter lange originele papyrusrol van het Egyptische dodenboek.
Al met al een mooie ervaring. De chauffeur wil ons nog allerlei toeristische plekjes laten zien, zoals een originele papyrus maken, maar wij zitten vol en hebben behoefte aan wat rust.

We sluiten de laatste avond af met uitzicht op de lichtshow die elke avond (met uitzondering van de afgelopen twee dagen) de piramides en de Sphinx in wisselende kleuren verlicht.
De volgende ochtend reizen we weer naar huis, na een indrukwekkende, magische, transformerende en helende reis.

Ter informatie:

De genoemde krachtplaatsen staan allemaal op de interactieve krachtplaatsen-kaart.

Wij reisden met Claire Greve. Zij heeft in Nederland een praktijk voor Healing, Reading en Coaching en organiseert verschillende keren per jaar een reis naar Egypte: www.clairegreve.nl.