Barry Voeten en Joke Mulder-Sepers nodigden mij uit om samen enkele krachtplaatsen in het Westland te bezoeken. Het werd een mooie dag met unieke krachtplaatsen met verrassende vormen en mooie energie.

Park Polanen

Ten noordoosten van Monster ligt het Woongebied Polanen. Dit heeft zich ontwikkeld tot een inclusieve leefomgeving waar mensen met en zonder beperking samenleven. Centraal in het gebied ligt een park met waterpartijen, grasveldjes, heuvels, bomen en bijzondere elementen zoals een spiraalberg en steencirkels.

Ik ben uitgenodigd bij Joke Mulder-Sepers, die op het park woont. Nadat ik heb bevestigd dat er inderdaad een kruising van energiebanen in haar woonkamer is, drinken we samen een kopje koffie en maken verder kennis met elkaar. Ik zie in haar serre een houten piramideframe staan dat haar man net heeft gebouwd en vraag of ik er eens in mag zitten. Ze haalt de waterflessen weg en ik neem plaats. Ik voel geen bijzondere energie, maar het heeft zeker wel een verstillende uitwerking op mij. Volgens Joke staat hij hier nog niet goed uitgelijnd op het noorden, zoals het eigenlijk hoort.

Spiraalberg

Buiten lopen we de straat uit naar het park, waar we als eerste bij een cirkel van grote rotsblokken gaan kijken. Deze liggen hier nog maar net, maar ik vind er wel een energiebaan doorheen en ook een kruisende dwars erop. De kruising ligt niet bij de steen in het midden, maar aan de rand. De energie is niet heel sterk, maar op de plek van de kruising voel ik wel duidelijk ontspannen energie.

Rond de stenen ligt een hoefijzervormige heuvel en de energiebaan erdoorheen wijst aan de open kant naar de spiraalberg. Er loopt een spiraalvormig pad over de heuvel naar de top. Aan het begin van dit pad staan twee bomen aan weerszijde van het pad. Joke zegt dat je hier een vraag in gedachte kunt nemen, waarna je in stilte het spiraalpad loopt en zo steeds meer tot de kern van het antwoord komt, vergelijkbaar met een labyrint.
Ik bedenk een vraag en daarna lopen we het pad. Het stilte duurt echter niet lang, want Joke begint enthousiast te vertellen over de plantjes die we tegenkomen. Ze is niet alleen sjamaan, maar ook kruidenvrouw en heeft voor alles wel een helende tinctuur. 
Na drie rondjes komen we bij de top. Als we bijna boven zijn, gaat mijn hart al helemaal open. Hier is echt een hele fijne energie en natuurlijk een kruising van energiebanen.

Uitzicht vanaf de spiraalberg (blader naar beneden om die zelf te zien)

Energetische speeltuin

Als we helemaal opgeladen zijn, lopen we weer naar benden en Joke leidt me naar een ander deel van het park. Dan zie ik ineens een boom met gedraaide stam. Die blijkt op een energiekruising te staan. Als ik de energie volg, kom ik bij een jonge, meerstammige eik, waarvan Joke al wist dat die op een energiebaan stond. Ook daar is een kruising en als ik de kruisende energiebaan volg, kom ik bij de vier stenen die Joke me wilde laten zien. De energie voelt er heerlijk en Joke vertelt dat ze hier altijd helings geeft. Ze wijst naar de steen waar ze altijd gaat zitten en als ik daar ga zitten, krijg ik het gevoel dat ik op moet schuiven. Is dit plekje voor haar gereserveerd? Voor mij voelt een andere steen het lekkerst.

We lopen iets verder en komen bij een veldje met wallen eromheen. Het voelt er aangenaam en we zoeken de energiebanen. Er is een kruising in het midden en één van de energiebanen loopt door een gestileerde staande steen. Aan de andere kant loopt hij net langs een bank op de aarden wal. Aan de ene kant van de bank is die voelbaar en aan de andere kant niet. Wat een mooie energetische speeltuin is dit park toch!

We verlaten het park en lopen een rondje door het bos rond de gebouwen waar mensen met een verstandelijke beperking wonen, werken. Ook hier vinden we verschillende meerstammige bomen en energiebanen om mee te spelen.
In het restaurant kopen we een broodje en nemen dat mee naar huis. Daar voegt Barry Voeten zich bij ons voor ons middagprogramma.

Landgoed Ockenburg en Sollebos

Landgoed Ockenburg in Den Haag is ontstaan in de duinen, vanaf 1638. Uit opgravingen is gebleken dat hier in de Bronstijd al mensen woonden en dat hier in de 2e eeuw een klein Romeins fort met een nederzetting stond. Vanaf 1931 is het eigendom van de gemeente Den Haag en heeft het verschillende functies gehad. Nu is het voornamelijk een horecagelegenheid en is het landgoed vrij toegankelijk.

Hyacintenbos

Ten zuidwesten van het landhuis ligt het Hyacintenbos, dat in april volledig bedekt is met een zee van bloeiende wilde hyacinten.
Nog iets verder naar het westen ligt het Van Leydenhof,  vernoemd naar de voormalige eigenaar, die het terrein in oorspronkelijke staat wilde behouden. Hier vind je prachtige, eeuwenoude eikenbomen, oude cultuurhistorische walletjes en nesten van rode bosmieren. 

We parkeren naast de Monsterweg, langs de Aad Mansveldstraat. Aan de overkant van de straat gaan we door de draaipoort het bos in. Wat snel opvalt is het enorme aantal kronkelbomen, eiken met de grillig golvende takken. Het smalle pad loopt tussen de rododendrons over een aarden wal en op het hoogste punt staat een boom vlak naast het pad. De energie is er heerlijk en voelt als een oplaadplek. Zo volgen nog verschillende bomen met heerlijk krachtige energie.

Oude beuken

Bij de brug naar het landgoed zien we een rij oude beuken. Terwijl Barry en ik kijken naar een bijzonder exemplaar, waarvan een zijtak terug de stam in lijkt te groeien en ons afvragen waarom, roept Joke ons, want ze krijgt warme voeten op een bepaalde plek. Eerst Barry en dan ik gaan er ook staan en ervaren hetzelfde. Heel bijzonder, want het ziet er niet speciaal uit. Wel lopen er energiebanen doorheen. Dan gaat Barry op de brug staan en vraagt ons welke kant de energie volgens ons gevoel hier stroomt. Aan de ene kant voel ik de energie over het water naar links stromen en de andere kant naar rechts. Dat was ook zijn waarneming. Heel bijzonder.

Kijkduin

In de duinen van Kijkduin ligt het Hemels Gewelf, een indrukwekkend landschapskunstwerk. Het bestaat uit een ellipsvormige krater in de top van een duin. In het centrum van de kom staat een bank van natuursteen, waar twee personen achterover kunnen liggen om de hemel te observeren. Het doel van het kunstwerk is om de waarneming van de hemel te veranderen. Als je achterover ligt op de bank, heb je een unieke visuele ervaring, waarbij je de hemel ervaart als een gewelf dat rust op de rand van de kom.
De Amerikaanse kunstenaar James Turrell heeft op een hoger gelegen duin eenzelfde bank geplaatst. Die plek heet Panorama in de Duinen en hier ontvouwt zich een panorama over de zee, het strand en de duinen.

Puinduinen

We besluiten van Ockenburgh door te lopen naar het Hemels gewelf. Tussen de sportvelden en de golfbaan, die grotendeels schuilgaan achter de bomen komen we bij de puinduinen. Een enorm kunstwerk, bestaande uit een bal van puin, herinnert eraan dat deze duinen niet natuurlijk zijn gevormd, maar de basis bestaat uit puin van gesloopte gebouwen die plaats moesten maken voor de Atlantikwal, de Duitse verdedigingslinie in de Tweede Wereldoorlog.
We komen allereerst bij het Panorama in de Duinen. Het uitzicht is prachtig en liggend op de bank voelt het heel bijzonder. Doordat je iets achterover ligt, lijkt de zwaartekracht geen vat meer op je te hebben. Het voelt heel fijn en tijdloos, met slechts een enkel wolkje aan de hemel.

Hemels Gewelf

Bij het Hemels Gewelf is het nog abstracter. De wolken zijn opgelost en liggend zie ik alleen een met gras begroeide aarden wal en een strakblauwe koepel erop. Het voelt heel aardend en ik voel me volledig vrij van invloeden van buiten. Heel bijzonder!
Met de wichelroede vind ik drie energiebanen: één dwars op de bank, één bijna gelijk met de lengterichting en een derde schuin erdoorheen. Ook voelen we de energie rechtsom door de kom stromen. Echt een unieke plek.

Na een drankje aan de overkant van de straat, wandelen we weer terug via Landgoed Ockenburgh.

Meer informatie

• Alle genoemde krachtplaatsen met de exacte coördinaten en een toelichting staan op de krachtplaatsen-kaart.
• De foto’s zijn van mij (Theo), tenzij anders vermeld.