Bij een boekpresentatie van Noor Bongers ontmoette ik Marnix Lamers, inspirator, relatiemanager en facilitator (Our Human Nature). We hadden direct een klik en dat resulteerde in enthousiaste gesprekken. Natuurlijk spraken we over krachtplaatsen en Marnix nodigde me uit om samen met hem eens langs krachtplaatsen in zijn woonplaats Doorn te wandelen. Ik had op de Utrechtse Heuvelrug vooral grafheuvels bezocht, dus was erg benieuwd waar hij me mee naartoe zou nemen.

Kaapse Bossen

Na een maand met bijna elke dag regen lijkt het vandaag gelukkig droog te blijven. Ik rij naar Doorn en drink bij Marnix allereerst een kopje koffie. Dan gaan we naar buiten en lopen langs het ziekenhuis de Kaapse Bossen in. De naam Kaapse Bossen komt van Hendrik Swellengrebel, gouverneur van de kolonie rond Kaapstad in Zuid-Afrika. Hij kocht in 1750, bij zijn terugkeer in Nederland, het landgoed Schoonoordt en de bossen die daarop stonden deden hem denken aan het bos achter de Tafelberg bij Kaapstad.

Meerstammige bomen

We volgen het pad dat de Oude Woudenbergseweg was. Ik zie enkele bomen met een dubbele stam en vertel Marnix dat dit iets is dat vaak voorkomt op leylijnen. Vervolgens zien we er nog veel meer, monumentale beuken met soms wel vijf of zes stammen vanuit één basis. We gaan staan bij een boom met vijf stammen en ik voel een energie van overvloed.
Nog iets verder staan weer enkele van die bomen en ik kijk met de wichelroede waar de leylijnen lopen. De twee bomen die ik onderzoek staan allebei op een kruising van leylijnen. Ik vraag Marnix of hij de wichelroede ook wel eens gebruikt, maar hij heeft er eigenlijk nog nooit iets mee gedaan. Ik leg uit hoe ik het doe en laat hem ervaren hoe het werkt. Na wat oefenen krijgt hij snel een gevoel voor zuivere en valse signalen en loopt ook vrolijk met de wichelroede rond.

Zessprong

We lopen weer verder en de beuken maken plaats voor wat lagere bomen die dichter op elkaar staan. We voelen allebei dat de energie verandert, minder krachtig, maar zachter. Dan komen we op een zessprong. Op het kruispunt voelt het alsof de energie van alle kanten naar je toestroomt en je voedt. Nieuwsgierig lopen we met de wichelroede een rondje om dit middelpunt en ontdekken dat er een leylijn over elk pad loopt, waarbij die van het breedste pad (ongeveer west-oost) ook de sterkste energie heeft. Omdat een zessprong moeilijk in beeld te brengen is pak ik mijn 360 graden camera om alles op één foto vast te leggen.

Uitkijktoren De Kaap

Weer een stuk verder in het bos komen we bij een uitzichttoren genaamd De Kaap. Marnix vertelt dat je van hieruit heel ver kunt kijken, veel verder dan vanaf de Pyramide van Austerlitz. Dat blijkt inderdaad niet overdreven. Ik kan zelfs de toren en de brug van Zaltbommel zien waar ik vlakbij woon. Ook Wijk bij Duurstede en het puntje van de kerk van Amerongen zijn zichtbaar. Van Utrecht is ook veel te zien, maar de Domtoren zit achter een hoge boom. Volgens Marnix kon je hem 8 jaar geleden nog gewoon zien. Het uitzicht is indrukwekkend, zeker ook door de mooie herfstkleuren van de bomen.

View this post on Instagram

A post shared by Theo Buijsrogge (@tbuijsro)

Majestueuze bomenlaan

Vanuit de toren lopen we weer richting Doorn. Op een gegeven moment lopen we door een enorme, majestueuze bomenlaan. Hoewel we druk in gesprek zijn voel ik een hele sterke energiestroom en vraag om even stil te staan. Marnix voelt het ook. De Bomenlaan voelt als een rivier van energie waarin je je lekker kunt mee laten drijven. De energie is net zo indrukwekkend als de bomenlaan zelf. Wat een bijzonder bos is dit toch!

Doorn

Kunstwerk

We lopen het bos weer uit en na enkele straten komen we op Plein 1923. Hier staat op een terras, tussen de tafeltjes, een roestvrijstalen kunstwerk. Marnix vraagt wat ik erbij voel. Ik voel weerstand en voel me gedwongen, alsof ik meegenomen wordt naar boven om daar opgehangen te worden. Voor Marnix voelt het hier ook ongemakkelijk en dan vertelt hij over iemand die hem vertelde dat hij deze plaats energetisch wilde gaan reinigen van de negatieve lading die anderen er bewust aan gegeven hadden. Ik ben verrast, want dit heb ik nog niet eerder meegemaakt.
We lopen verder naar de dorpsstraat en gaan tegenover het nieuwe gemeentehuis een hapje lunchen.

Maartenskerk

Marnix vertelt dat hij nog naar de Maartenskerk aan de overkant van de straat wil. Ik vraag me af of deze ook in het boek Leylijnen en Leycentra in de Lage Landen staat. Ik pak het boek uit mijn rugzak en zie dat het daar inderdaad instaat. Er staat dat op deze plek ooit een heiligdom, gewijd aan de god Thor zou hebben gestaan. Rond 885 stond er een houten kerkje en de bouw van de huidige kerk begon in 1180. Het is de oudste kerk van de provincie Utrecht.

Na de lunch steken we de straat over en lopen we naar de kerk. Ik ga naar de toren, want daar zou het leycentrum zich bevinden. Marnix gaat intuïtief naar een plek iets verder op het pleintje. Bij de toren voel ik een hele fijne energie, heerlijk ongecompliceerd. Hier is alle ruimte om jezelf te zijn en kun je je vleugels uitslaan zonder tegenstand of weerstand.
Dan loop ik met de wichelroede rond de kerk en vind diverse leylijnen door en langs de kerk. De krachtigste kruising is onder de toren. Op de plek waar Marnix naartoe getrokken werd blijkt ook een kruispunt van twee lijnen.

We lopen weer naar het huis van Marnix, drinken nog een kopje thee en nemen dan afscheid. Het was een prachtige dag met mooie, nieuwe en indrukwekkende krachtplaatsen. Dankjewel Marnix, ik heb ervan genoten!

De genoemde krachtplaatsen staan allemaal ingetekend op de interactieve kaart met krachtplaatsen.