Hoofdstuk 4 van het boek over de Michael-Apollo-lijn beschrijft het eerste stuk van de energielijn in Frankrijk, van Mont Saint Michel tot Le Mans.

De Michael-Apollo-lijn begint in Frankrijk bij de Mont Saint Michel, een rotsachtig eilandje met een abdij op de top. Het heeft veel gelijkenissen met Michael’s Mount in Cornwall. Het zijn allebei bewoonde rotseilandjes voor de kust die bij laagwater te voet bereikbaar zijn. Beide zijn genoemd naar de aartsengel Michaël en hebben een klooster dat ooit van dezelfde Benedictijnse orde was.

Het eiland was oorspronkelijk een bergje in een bosrijke omgeving. Volgens een legende verscheen rond 700 aartsengel Michaël aan bisschop Aubert toen deze hier in eenzaamheid kwam bidden. Hij gaf hem in een visioen de opdracht een kerk op de rots te bouwen. Volgens de over­levering vond kort daarna een stormvloed plaats. Het bos overstroomde en de heuvel met het kerkje veranderde in een eiland.

In de loop der tijd evolueerde de plaats tot een drukbezocht bedevaartsoord. Het aantal pelgrims bleef toenemen en rond de abdij ontstond een kleine nederzetting, waar Normandiërs (nazaten van de Noormannen) zich vestigden.

Inmiddels is de Mont Saint Michel door UNESCO uitgeroepen tot wereld­erfgoed en is het (na de Eiffeltoren en het kasteel van Versailles) de meest bezochte toeristische trekpleister van Frankrijk.

De energie is in de Abdij en eromheen sterk voelbaar. Lees wat ik erover schreef in het verhaal over de energiereis naar Bretagne.

Landinwaards wordt de energielijn op verschillende plaatsen gemarkeerd door megalithische stenen, net zoals het deel door Ierland en Engeland. Verder Europa in wordt dit steeds minder. In Frankrijk noemt men deze stenen ‘pierres’, naar het Griekse ‘petra’ dat rots betekent.

Een mooie plek om de drukte van de Mont Saint Michel achter je te laten is Cordon des Druides. Dit is een verzameling megalithische stenen gegroepeerd in rijen. De grootste groep vormt een lijn van 250 meter van zuidwest naar noordoost. De stenen bestaan uit witte kwartsiet (harde steen, goed bestand tegen erosie, voornamelijk bestaande uit kwarts).

De energiestroom gaat haaks door deze stenenrij. De energie is heel bijzonder en het is er heel stil en sereen. Ik voelde me er als ondeelbare eenheid met de aarde. De aarde voelde als Moeder Aarde, die mij als haar kind beschermt en enthousiast is dat ik met haar mee wil doen. Deze plek gaf mij een ultiem gevoel van vrijheid een rust. Een mooi contrast met het drukke Mont Saint Michel.

Van de kerken op dit deel van de energielijn is de Basilique Notre Dame de l’Epine in Evron bijzonder. Sinds 642 staat hier een Benedictijnse abdij en in de laat 10e eeuw startten de monniken met de bouw van een enorme kerk, die ruim een eeuw later is voltooid.
In 1985 herontdekte men de crypte onder het verhoogde koor. Deze is toegankelijk, dus als je de energie in de basiliek wilt ervaren, vergeet dan niet hier naar binnen te gaan.
Ik kreeg van de energie vooral inzichten over het volledig onafhankelijk manifesteren en creëren.

Dit zijn slechts een paar van de krachtplaatsen op dit deel van de Michael-Apollo-lijn. Natuurlijk vind je alle plaatsen met beschrijving, praktische informatie en mijn ervaringen in het boek.

Alle krachtplaatsen, met foto en een deel van de tekst vind je op de interactieve kaart van de Michael-Apollo-lijn.

Heb je dit deel van de lijn zelf ervaren, deel dan hieronder jouw ervaring.