Michael-Apollo-lijn van Sacra di San Michele tot Pisa

Published by Theo on

Hoofdstuk 8 van het boek over de Michael-Apollo-lijn beschrijft het eerste deel in Italië. Te beginnen met een zeer krachtige energieplaats: de Sacre di San Michele, een indrukwekkende abdij die hoog boven de omgeving uittorent.

Naast de Sacre di San Michele vind je op de lijn andere indrukwekkende plaatsen, zoals de kathedraal van Turijn, die de Heilige lijkwade, met een krachtige energie, herbergt. Het enorme complex van de Madonna della Guardia, waar de Maagd Maria ooit aan een herder verscheen. Het hectische Genua en vervolgens de Italiaanse Rivièra, met het mondaine Portofino en het zuidelijker gelegen Portovenere. Beiden prachtige, indrukwekkende locaties met een heldere, fijne energie.

Dit deel eindigt in Lucca, met een groot standbeeld van de aartsengel Michaël bovenop de imposante gevel van de kerk in het centrum en een kathedraal die de Volto Santo herbergt, het Heilige gezicht van Jezus.

Sacra di San Michele

De Sacre di San Michele ziet er van buiten meer uit als een stevig kasteel, dan een kerk. (foto: Theo Buijsrogge)

Deze monumentale abdij staat op de top van de Monte Pirchiriano. Vanuit deze strategische plek, hoog boven de Susa-vallei, heb je een grandioos uitzicht op de Po-vallei aan de ene kant en de Cottische Alpen aan de andere kant. Al in de Romeinse tijd was hier een militair garnizoen aanwezig uitkijkend op de Via Cozia, de Romeinse weg door de Alpen, van Turijn naar Gap.

Rond het jaar 1000 is gestart met de bouw van de Sacra di San Michele, op de plek van een kapel uit de zesde eeuw, gewijd aan de aartsengel Michael. In de 11e eeuw werd het kleine klooster toevertrouwd aan de Benedictijnen die het verder ontwikkelden tot een belangrijke spiritueel centrum in Italië.

Vanuit de Sacra di San Michele heb je een grandioos uitzicht op de Susa-vallei. (foto: Theo Buijsrogge)

Er zijn veel legendes verbonden met deze plek. De populairste is die van de Bella Alda, waar de toren naast het nieuwe klooster haar naam aan ontleent. Bella Alda was een meisje dat probeerde te ontsnappen aan huursoldaten. In wanhoop rende ze naar de top van de toren. Ze sprong liever in het ravijn dan gepakt te worden. De engelen kwamen haar te hulp en ze landde op wonderbaarlijke wijze ongedeerd. Uit ijdelheid en om geld wilde ze haar dorpsgenoten laten zien wat er was gebeurd en probeerde opnieuw van de toren te vliegen, maar viel te pletter op de rotsen.

De energie hier is heel indrukwekkend en zeer krachtig. De meeste indruk maakte een rots waarlangs een metalen wenteltrap je naar beneden leidt, naar de ruïnes van het nieuwe klooster. Wow, wat een energie komt er van die rots af! Het voelde als oneindig krachtige levensenergie en gaf me het gevoel te zweven in het eeuwige luchtledige.

Turijn

De kist met de Heilige Lijkwade wordt tegenwoordig goed beschermd. (foto: Theo Buijsrogge)

In 1490 werden de drie belangrijkste kerken van Turijn afgebroken en vervangen door de Cattedrale di San Giovanni Battista (Johannes de Doper). Sinds 1578 huisvest de kathedraal de Heilige lijkwade, het doek waarin Jezus werd gewikkeld en begraven nadat hij aan het kruis gestorven was.
In de 17e eeuw is de kathedraal vergroot om een waardige omgeving voor behoud van de lijkwade te creëren. De lijkwade, die door brand in 1532 ernstig beschadigd raakte dreigde in 1997 weer aangetast te worden door een brand in de kerk. Dit werd echter door een brandweerman voorkomen. Bij de restauratie van de kerk die volgde heeft men ook een nieuwe kist gemaakt, waarin de lijkwade in een gecontroleerde atmosfeer wordt bewaard. Tevens heeft men toen de ondergrondse kerk in oorspronkelijke staat teruggebracht. Hier huist nu het Museo Diocesano di Torino.

Hoewel de authenticiteit van de lijkwade nog onderwerp van discussie is, heb ik de energie ervan als heel krachtig ervaren. Of dit iets zegt over de echtheid van de lijkwade, de energie van alle mensen die deze plek hebben bezocht of vooral de energie van de Michael-Apollo-lijn op deze plek is me onduidelijk. Bij de lijkwade voelde ik in ieder geval pure liefde en vergeving. De energie zei me dat Jezus is gedood als voorbeeld voor alle mensen om ze tot bezinning te laten komen dat ze onschuldige mensen doden.

Italiaanse Rivièra

Vanaf de kerk heb je het mooiste uitzicht op Portofino (foto: Theo Buijsrogge)

De haven van het kleine Portofino aan de Italiaanse Rivièra staat bekend als een van de mooiste van de Middellandse Zee en de internationale jetset meert hier graag haar jachten aan. Dit resulteert in veel toeristen, hoge prijzen en ook, aan de andere kant van de oceaan, de bouw van een replica van het stadje in het Universal Orlando Resort in Orlando.

De stad had in de tijd van de Romeinen de naam Portus Delphini, ofwel stad van de dolfijnen, vanwege de vele dolfijnen in de Golf van Tigullio waar Portofino aan ligt.

Als je de haven van Portofino binnenvaart zie je links op de heuvel de Chiesa di San Giorgio en Castello Brown, twee krachtplaatsen. Vanaf het plein voor de kerk heb je een fantastisch uitzicht op de haven en het stadje aan de ene kant en de rotskust met het diepblauwe water aan de andere kant. De kerk is in de 12e eeuw gebouwd ter vervanging van een Romeinse tempel voor de zonnegod Mithras.

Achter de kerk is een begraafplaats waar graven bovengronds of in de rotsen gemaakt zijn. Bij de kerk was een fijne energie die voor mij boodschappen had over flow en genieten van het creëren, ervaren en leven. Bij de begraafplaats was de boodschap dat ik moet zorgen dat ik het leven heb geleefd als het moment daar is dat het over is. Ik vroeg nog naar mijn werk waarop ik als antwoord kreeg: “Werk om te leven tot het voelt als moeten en ontdek de wereld.”.

De Chiesa di San Pietro in Porto Venere met op de achtergrond het eiland Palmariae (foto: Theo Buijsrogge)

Zo’n 60 km verder, ook op het einde van een schiereiland ligt het minstens zo mooie Porto Venere. De naam van deze stad is afgeleid van de tempel gewijd aan de godin Venus die op dezelfde plaats stond als de huidige Chiesa di San Pietro. De toewijding aan Venus hield waarschijnlijk verband met het feit dat, volgens de mythe, de godin werd geboren uit het schuim van de zee, dat rond de rotspunt waar de tempel op stond overvloedig aanwezig was.
In de 5e eeuw is op de overblijfselen van de tempel een vroegchristelijke kerk gebouwd. Hierbij werd een klooster gebouwd, waarop in de 13e eeuw de huidige kerk met de kenmerkende zwart-witte lijnen is gebouwd.

De energie bij de Chiesa di San Pietro vind ik heel indrukwekkend en voelde voor mij de laatste keer heel vredig aan en liet me zien wat de flow van het leven verstoort. Zes jaar eerder was ik er ook, op mijn eerste energiereis met het CLI en toen liet de energie mij heel duidelijk het verschil zien tussen leven in flow en hard werken volgens de gangbare ideeën in de maatschappij. En dat ik zelf de keuze maak. De energie liet me helder zien dat ik ruimte en vrijheid nodig had en harmonie om me heen, om voor mezelf de juiste keuzes te kunnen maken. Ook mocht ik goed in de gaten houden welke (energetische) verbondenheid nog aan mij trok en mijn keuze beperkte. Op de vraag wat ik mocht loslaten was het antwoord: ‘Alle ideeën over mijzelf’.

Op de eilanden ben ik niet geweest. We zijn er wel omheen gevaren en hebben even stilgelegen ten zuiden van het eiland. De diepe vrede en rust die daar dan voelbaar is heeft veel indruk op me gemaakt.

Lucca

De indrukwekkende voorgevel van de Chiesa di San Michele in Foro heeft vele unieke kolommen. (bron: wikipedia, Spike)

De stad is altijd geheel ommuurd geweest en heeft zes toegangspoorten. Het is een zelfstandige stadstaat geweest eerst als republiek Lucca en later als Vorstendom Lucca en Piombino.

Midden in het centrum, op het Piazza San Michele staat de opvallende Chiesa di San Michele in Foro. Op deze plek was vroeger het Romeinse forum, het centrale marktplein. In opdracht van Paus Alexander II, die vier jaren bisschop van Lucca was, werd in 1070 begonnen met de bouw van de nieuwe kerk wat doorging tot de 14e eeuw. Daarbij werd veel geld uitgegeven aan de gevel, waardoor voor de rest niet veel meer over was. De gevel is dan ook indrukwekkend met vele marmeren kolommen in verschillende kleuren en allemaal uniek vormgegeven. De gevel wordt bekroond door een groot marmeren beeld van de aartsengel Michaël, met natuurlijk de draak die hij verslaat, geflankeerd door twee engelen.

In het centrum van Lucca staat ook de Cattedrale di San Martino, die in 1060 is herbouwd.

Volto Santo, het Heilige gezicht van Lucca (Bron: wikipedia, Joanbanjo)

In de kerk bevindt zich het beroemde Volto Santo, het Heilige gezicht van Lucca, een 2,5 m groot, houten kruisbeeld. Volgens de legende was de kunstenaar bang dat hij niet in staat was het gezicht van Jezus enig recht aan te doen. Terwijl hij sliep daalden engelen neer en maakten het werk af. Het relikwie, waar ook diverse wonderen aan toegeschreven worden, wordt sinds de middeleeuwen uitgebreid vereerd. Er zijn over de hele wereld vele kopieën van te vinden. Volgens een studie van de Universiteit van Padua zijn het Heilige Gezicht van Lucca en het Heilige Gezicht van de Heilige lijkwade van Turijn perfect over elkaar heen te leggen.

Ook hier een hele heldere energie met een boodschap van liefde. Dat liefde niet alleen betekent dat je altijd zachtaardig moet zijn en dat duidelijk zijn en grenzen stellen ook een vorm van liefde kan zijn en soms zelfs de beste keuze is. Belangrijk is dat je handelt vanuit jezelf en niet vanuit afhankelijkheid van de ander of wat jij van de ander wilt.

Dit zijn slechts een paar van de krachtplaatsen op dit deel van de Michael-Apollo-lijn. Natuurlijk vind je alle plaatsen met beschrijving, praktische informatie en mijn ervaringen in het boek.

Alle krachtplaatsen, met foto en een deel van de tekst vind je op de interactieve kaart van de Michael-Apollo-lijn.

Impressies van mijn reizen en energie-ervaringen in deze regio vind je in:

Heb je dit deel van de lijn zelf ervaren, deel dan hieronder jouw ervaring.


0 Comments

Geef een reactie

Avatar placeholder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *