Op het laatste deel van de Michael-Apollo-lijn in Italië liggen veel krachtplaatsen op de energielijn in havensteden die een belangrijke rol speelden als halte voor kruisvaarders ten tijde van de kruistochten. De kruisvaarders zagen zichzelf als pelgrims en deden op hun weg naar het Heilige Land ook andere heilige plaatsen op hun route aan, alvorens zich in een van de havensteden in te schepen. Een belangrijk heilige plaats op de route was Monte Sant’Angelo, dat na de verschijning van de aartsengel Michaël uitgroeide tot een van de belangrijkste bedevaartbestemmingen van het christendom en een onmisbare bestemming op de weg naar het Heilige Land. Uniek voor dit deel van de lijn is de Cripta di San Biagio, omdat dit een in de rotsen gebouwde kerk is die niet in een van de kustplaatsen staat.

Monte Sant’Angelo

Monte Sant’Angelo is een van de bekendste bedevaartsoorden van Europa. Volgens de legende verscheen in het jaar 490 de aartsengel Michaël aan een edelman, nadat deze een pijl had geschoten naar zijn stier, die in een grot was vast komen te zitten. Op wonderbaarlijke wijze draaide de pijl in de lucht om en verwondde hemzelf, waarna Michaël verscheen. Toen hij dit vertelde aan de bisschop, stuurde deze hem weg met de opdracht drie dagen te bidden.
Vervolgens verscheen Michaël aan de bisschop om uit te leggen dat hij dit had veroorzaakt en de grot een heilige plek van aanbidding moest worden, waar nooit een druppel stierenbloed mocht worden verspild.

Aartsengel Michaël werd dezelfde krijgersdeugden toegeschreven als de Germaanse god Odin en in de zevende eeuw verhieven de Longobarden de grot tot hun nationaal heiligdom en werd van hieruit de Michaëlische cultus verspreid over het koninkrijk.

Het heiligdom van San Michele Arcangelo werd zo een van de belangrijkste bedevaartbestemmingen van het christendom. Het was een onmisbare bestemming op de weg die pelgrims en kruisvaarders vanuit west-Europa volgden naar het Heilige Land. De grote toestroom van pelgrims maakten allerlei voorzieningen noodzakelijk en zo ontstond het stadje Monte Sant’Angelo. In de loop der tijd hebben miljoenen mensen deze plek bezocht, waaronder talrijke pausen, heiligen en vorsten.

De ingang van de grot bestaat uit een gebouw met twee portalen waartussen, in een nis, een standbeeld van Michaël staat. Rechts van de ingang staat een achthoekige klokkentoren. Vanuit de ingang daal je met een trap van 86 treden af naar de grot. De muren van de trap zijn bezaaid met geschriften en hand- en voetafdrukken van pelgrims die hier door de eeuwen heen langs zijn gekomen.

De energie is hier zonder meer zeer krachtig en goed voelbaar. Het deed beroep op mijn authenticiteit en autonomie en riep mij op ten strijde te gaan voor wat ik belangrijk vind, zonder concessie aan mezelf te doen. Ik voelde ook plezier en levenslust en verantwoordelijkheid om dat zelf vorm te geven. Ik vond het wel grappig dat ik boodschappen kreeg om helemaal vanuit mezelf dingen te doen, terwijl vóór mij in de grot een kerkdienst aan de gang was, waarin iedereen zich juist liet leiden door extern opgelegde handelingen.

Trani

Nicola Pellegrino was een jonge Griekse herder, die op pelgrimstocht in Trani belandde en daar in 1094 stief. Een paar jaren later is hij op initiatief van de aartsbisschop van Trani heilig verklaard en werd begonnen met de aan hem opgedragen basiliek. Deze is gebouwd op de vorige vroegchristelijke kathedraal, uit de 9^e eeuw, gewijd aan Santa Maria, die nu de crypte van de huidige kathedraal vormt. In deze kerk van Santa Maria is een kapel uitgegraven om de relikwieën van San Leucio (de, als heilige vereerde, eerste bisschop van Brindisi) te bewaren, die in de 8^e eeuw uit Brindisi zijn gestolen. De kathedraal heeft dus drie niveaus:  de kathedraal, de crypte en de ondergrondse kapel.

De energie is hier heel helder. Interessant zijn de drie lagen in het gebouw, waar je telkens iets andere energie kunt ervaren. In de bovenkerk voelde ik een totale heling, een ontroerende rust, waarin alles goed was zoals het is. In de crypte een energie van feest, plezier en overwinning met als boodschap dat je het leven wel moet vieren omdat het al moeilijk zat is. In de crypte van San Nicola stond een altaar met een gouden kist. Ik vond het moeilijk om daarnaar te kijken, het liet mij ervaren dat ik bang ben om in het middelpunt van de belangstelling te staan. Het derde niveau, de kelderkapel was voor mij het meest indrukwekkend. Er brandde een waakvlammetje en dat stond voor het vuur van de levensenergie dat de basis vormt voor al het oppervlakkige leven wat zich erboven afspeelt. Het nodigde mij uit om het vuur in mijzelf te vinden en hierop af te stemmen. Hier, diep onder de grond kreeg ik vervolgens het gevoel dat ik echt helemaal en onvoorwaardelijk werd gezien zoals ik ben! Dit was zeer indrukwekkend, omdat het niet gezien voelen een belangrijk thema in mijn leven was. Ik was hier in 2015 en het is nog steeds een van de (vele) hoogtepunten van mijn energiereizen.

Bari

Het centrum van de oude stad van Bari bestaat uit een doolhof van smalle straatjes. Hier staat de Basilica San Nicola, populair als bedevaartsoord, zowel voor christenen als orthodoxen, vanwege de tombe met de stoffelijke resten van Sint Nicolaas. Met uitzondering van deze basiliek is in 1156 is de hele stad verwoest door Willem I van Sicilië, bekend als il Malo (de Slechte). Zo ook een Byzantijnse kathedraal. Met de materialen van de kerk en andere verwoeste gebouwen is op de ruïnes van deze Byzantijnse kathedraal de huidige Cattedrale di San Sabino gebouwd. De kerk kent daardoor verschillende lagen: de bovenkerk, de crypte en de archeologische opgraving met overblijfselen van een vroegchristelijke kerk.

De Michael-Apollo-energielijn stroomt door de restanten van de oude kerk. Ik kan me herinneren dat de gelaagdheid van energie uit verschillende tijdperken goed waarneembaar was.

Cripta di San Biagio

In het vlakke landelijke gebied, 11 km ten westen van Brindisi, ligt een lage rotsheuvel met grotten. Vóór de 12e eeuw vestigde zich hier een gemeenschap van Italiaans-Byzantijnse monniken die de grotten gebruikten. Zij bouwden er een rotskerk, die in 1196 is gewijd aan San Biagio (Sint Blasius). Deze heilige werd aanroepen door de plattelandsbevolking in Zuid-Italië, bijvoorbeeld tegen ongedierte in het veld of bescherming van het vee. De rotskerk, die deel uitmaakte van een ondergronds Byzantijns klooster, had twee ingangen, één voor geestelijken en één voor gelovigen. De kerk is bekend om haar 12e-eeuwse Byzantijnse fresco’s die intact en goed bewaard zijn. De nederzetting werd bewoond tot de 15e eeuw.

De Michael-Apollo-lijn stroomt door deze rotskerk en vervolgens via Brindisi naar Korfu in Griekenland.

Er zijn nog vele andere mooie en indrukwekkende plaatsen met geweldige energie op dit deel van de Michael-Apollo-lijn. Natuurlijk vind je alle plaatsen met beschrijving, praktische informatie en mijn ervaringen in het boek.
Alle krachtplaatsen, met foto en een deel van de tekst vind je op de interactieve kaart van de Michael-Apollo-lijn.

In Inzichtfoto’s Energiereis naar Italië (Assisi tot Siponto) vind je twee inzichtfoto’s uit dit deel van de lijn.

• 

• 

Heb je dit deel van de lijn zelf ervaren, deel dan hieronder jouw ervaring.