Michael-Apollo-lijn van Corfu tot Delphi
Voor mijn boek over de Michael-Apollo-lijn heb ik de afgelopen maanden een (virtuele) reis over het eerste stuk van de lijn in Griekenland gemaakt, Van het eiland Corfu tot Delphi. Dat was weer een indrukwekkende ervaring.
Dit is duidelijk een heel ander land dan Italië, waar de lijn vandaan kwam. Met een andere cultuur, taal en het Griekse αλφάβητο (alfabet). Gelukkig ken ik de meeste Griekse letters uit mijn wiskundelessen nog en doet Google translate wonderen. Daarnaast speelt de Griekse mythologie een belangrijke rol op dit deel van de lijn. Michael heeft daardoor plaatsgemaakt voor Apollo. Geen heiligdommen meer die gewijd zijn aan de aartsengel, maar nu vooral tempels en andere heiligdommen gewijd aan de god Apollo.
Het eiland Curfu is een mooie overgang. Het eiland werd vroeger ‘de Poort van Venetië’ genoemd en Corfu-stad heeft veel typisch Venetiaanse gebouwen en ook Engelse en Franse invloeden. De stad begon ooit op een kaap, waar later een fort is gebouwd. Daar vind je een krachtplaats op de lijn en ook het meest spookachtige gebouw van Griekenland!
Op het vasteland van Griekenland kwam ik op de lijn twee orakels tegen, in Dodona het orakel van de goden en Mesopotamos het orakel van de doden. Ik had wel eens van het orakel van Delphi gehoord, maar wist eigenlijk niet precies wat dat was. De verhalen die ik over de orakels vond waren heel verrassend en primitiever dan ik verondersteld had. Het gaat dan ook om een gebruik van enkele eeuwen voor Christus.
Het Orakel van Dodona is het oudste van Griekenland. Volgens de geschiedschrijving is het ontstaan doordat moeder aarde twee duiven uit Egypte stuurde. Één ervan vloog naar Dodona, ging hier op een eik zitten en gaf met een menselijke stem aan dat hier het orakel van god diende te worden gesticht. De boom werd daarna omgeven door koperen ketels op driepoten die, als je er een sloeg, met elkaar gingen resoneren. Hiermee en met het geritsel van de bladeren van de boom en het vliegen van de vogels die erin nestelden, interpreteerden de priesters de wil van Zeus.
Aan de rand van het dorp Mesopotamos ligt het Nekromanteio Archeron. Het woord Nekromanteio betekent ‘Orakel van de doden’. Gelovigen gingen naar de necromancer om de zielen van de doden te ontmoeten, om de toekomst te voorspellen of verborgen voorwerpen te onthullen. Ze doorliepen daarbij, onder begeleiding van priesters, een ritueel van enkele dagen bestaande uit psychologische en fysieke beproevingen, zoals een speciaal dieet met geestverruimende middelen, reinigingsceremonies om het kwaad uit te drijven, constante gebeden en offerandes. Dit speelde zich grotendeels af in een vochtig kronkelend gangenstelsel met ijzeren poorten en in het donker om zo in een andere bewustzijnstoestand te komen en contact te kunnen maken met de overledenen.
Het beschrijven van de krachtplaatsen roept bij mij het verlangen op om deze bijzondere plaatsen ook echt te gaan ervaren. Voorlopig ga ik echter eerst verder met mijn virtuele reis.
Heb je dit deel van de lijn wel zelf ervaren, deel dan hieronder jouw ervaring.
Alle krachtplaatsen, met foto en een deel van de tekst vind je op de interactieve kaart van de Michael-Apollo-lijn.
0 Comments