Energiereis door Zuid-Afrika

Published by Theo on

Met Splendid Travel maakte ik een prachtige en zeer afwisselende energiereis door Zuid-Afrika. Dat leverde prachtige ervaringen op, zoals: een van de grootste canyons ter wereld; vele watervallen; tropisch oerwoud; prairie met bijzondere rotsen en oude rotstekeningen; veel wilde dieren (in het Kruger park zagen we zelfs de big five!); oeroude en magische steencirkels; prachtige stranden; grotten die meer dan 150.000 jaar geleden bewoond waren; bijzondere, schijnbaar onmogelijke rotsformaties, met een gezichtsuitdrukking (die men Guardians of Whisdom Keepers noemt) of in de vorm van een ei, Nijlpaard, borsten of piramide. Vaak uitgelijnd met elkaar of met de zon of maan tijden zomer- of winterwende of equinox; grotten met mysterieuze grottekeningen; de indrukwekkende tafelberg en Cape Point en natuurlijk ontmoetingen met veel lieve vriendelijke mensen en vrolijke Afrikanen.
Hieronder zal ik wat uitgebreider stilstaan bij de verschillende (kracht)plaatsen die we bezochten.

Blyde River Canyon

We starten vanuit Johannesburg en rijden allereerst naar de spectaculaire panoramaroute in de Drakensbergen. De Drakensbergen vormen de scheiding tussen de hoogvlakte waar Johannesburg op ligt en de laagvlakte van het Kruger Park. Hier is zo’n 200 miljoen jaren geleden het supercontinent Gondwanaland in tweeën gebroken en zijn Madagascar en Antarctica van Afrika afgedreven. Door erosie zijn de Drakensbergen ontstaan met onder andere de spectaculaire Blyde River Canyon.
Deze prachtige, 30 kilometer lange, kloof is uitgeslepen door de Blyde River (naar het Nederlandse ‘blij’) die op een diepte van 800 meter door de bergen stroomt. Het is een van de allergrootste Canyons in de wereld.
Het uitzichtpunt dat we bezoeken is niet speciaal een krachtplaats, maar geeft wel een heel imposante indruk.

De Blyde River Canyon is een van de grootste canyons ter wereld. Achter de bergen ligt de laagvlakte met onder andere het Kruger Park. (foto: Theo Buijsrogge)

Bourke’s Luck Potholes

Iets zuidelijker langs de Panorama route liggen de Bourke’s Luck Potholes. Het is een uniek geologisch fenomeen op de plek waar de Blyde River Canyon en de Treur River elkaar ontmoeten. Dit heeft geleid tot de vorming van een aantal kraterachtige gaten in de rotsen, die bekend staan als ‘potholes’ (gaten in de weg). Deze potholes zijn gevormd door duizenden jaren van erosie. Ze zijn er in verschillende groottes en vormen. Rond het gebied zijn diverse paden en bruggen aangebracht zodat je het van alle kanten goed kunt zien en ervaren.

De energie is er erg helder. Waar de ondiepe Treur rivier naar de waterval stroomt, waarmee het uitkomt in de Blyde River, voel ik een blije, vrolijke en speelse energie. Bij de grote potholes (zie foto) krijg ik als inzicht: ‘met consistentie en (engelen) geduld bereik je meer dan je denkt en bereik je het schijnbaar onmogelijke’.

Bourke’s Luck Potholes ontstonden waar de Treur rivier (links achter) in Blyde River (voorgrond) stroomt (foto: Theo Buijsrogge)

Graskop Gorge

Na een overnachting in Graskop gaan we naar de Graskop Gorge Lift. Dit is een lift die bezoekers naar beneden brengt naar de bodem van de Graskop Gorge, een kloof van ongeveer 50 meter lang met een uitbundige vegetatie. Op de bodem van de gorge zijn er wandelpaden en een observatieplatform om de natuur te ervaren. De mist die er hangt draagt bij aan de magische sfeer. Ik voel er een uitbundige levensenergie die maakt dat je helemaal opgeladen wordt.

Langs de wandelpaden vind je veel interessante quotes (foto: Alla Konovalova)
De Motitsi Falls voeden de uitbundige vegetatie van de Graskop Gorge (foto: Theo Buijsrogge)

Pinnacle Rock

Na de lunch rijden we naar de Pinnacle Rock. Dit is een massieve kwartsietrots van ongeveer 30 meter hoog is. Het is een vrijstaande rots die boven het dichte inheemse woud van de Driekop Gorge uittorent. Deze bijzondere formatie is bezaaid met prachtige, felgekleurde aloë’s die niet alleen aantrekkelijk zijn voor plaatselijke vogels en insecten, maar ook zorgen voor prachtige foto’s van de rots en zijn omgeving.
Helaas is het bij ons bezoek mistig en zien we alleen het silhouet van de rots. Voor het voelen van de energie maakt dat echter niet uit.
De oeroude rots straalt een energie van stevigheid en vertrouwen uit. Het voelt voor mij als een eeuwig onveranderlijk referentiepunt. Alles eromheen leeft en kan voelen hoe levendig het is door zich tot de rots te verhouden. Het laat mij voelen hoe levendig ikzelf ben.
Het wandelpad langs de rand van de kloof verbindt verschillende uitzichtpunten en ook de waterval waar de Ngwaritsana rivier de kloof in stort. Een bijzonder gezicht in deze mist, waardoor de klifrand in de lucht lijkt te zweven en de waterval in het niets verdwijnt.

We willen nog naar God’s Window, een van de hoogtepunten van de Panorama Route, maar zien daar vanaf omdat er met deze mist toch niets te zien valt. God’s Window is een uitkijkpunt met een prachtig uitzicht op de Blyde River Canyon en omringende bergen. Het is genoemd naar de indrukwekkende uitzichten die het biedt, alsof het een venster naar de hemel is.
We rijden verder naar het oosten richting het Kruger Park en met het dalen naar de laagvlakte trekt langzaam de mist weg.

Pinnacle Rock is bijna niet te zien, maar prima te voelen (foto: Theo Buijsrogge)

Kruger Park

We overnachten in de Sabie River Lodge, aan de rand van het Kruger Park dat hier begrensd wordt door de Sabie River. In de rivier zwemmen diverse Nijlpaarden die we, onder het genot van een drankje, op het gemak vanaf het terras observeren.
De meeste mensen willen in het Kruger park in ieder geval de ‘big five’ zien, de vijf gevaarlijkste dieren om op te jaren. Dat zijn de olifant, neushoorn, buffel, leeuw en jachtluipaard. De laatste twee zijn vooral rond de schemering actief, dus gaan we de volgende ochtend al om 5 uur op pad met de rangers.
We hebben geluk want we zien ze uiteindelijk alle vijf en nog veel meer, zoals zebra’s, giraffen, arenden, reuzen slakken, apen, zeldzame wilde honden, koedoe’s en vele impala’s. De ranger noemde die de Mc Donalds van het Kruger Park omdat ze als voedsel dienen voor veel roofdieren.
Gelukkig hebben de rangers een goede neus voor de plekken waar wat te zien. Ondanks alle stopmomenten rijden we deze ochtend ruim 150 km door het park. Om 12 uur rijden we weer het park uit en vervolgen met onze eigen busjes de reis naar Waterval Boven.
Het was een indrukwekkende ervaring, ook in de energie. Ik ervoer de natuurlijke flow en het overwegingsloze Zijn van de natuur en de dieren.

Een kudde olifanten op weg naar de rivier die rechts van de weg loopt (video: Alla Konovalova)
Enkele videoclips van dit deel van de reis op mijn Instagram

Stone Circle Museum

In Waterval Boven staat het Stone Circle Museum dat opgericht is door Michael Tellinger. Hij heeft veel onderzoek gedaan naar de mysterieuze steencirkels in de regio. Volgens zijn onderzoek waren er ooit 10 miljoen van dit soort cirkels in Zuid-Afrika. Hij heeft de cirkels met wetenschappelijke apparatuur gemeten en er bijzondere energieverschijnselen waargenomen. Zo zijn er cirkels waar de mobiele telefoon of GPS ermee stopte en vond hij in diverse cirkels donutvormige stenen (zie op de foto, de rij stenen tussen de palen) met een bijzondere energie!

Vooral die ronde stenen maken veel indruk op mij. De energie die ervan uitkomt is heel krachtig. Hou je je hand erboven, dan voelt het heel warm. Hou je je hand eronder dan voelt het juist koud. Blijkbaar wisten onze voorouders hoe je stenen energetisch kunt opladen, zoals wij nu alleen weten hoe we ijzer kunnen magnetiseren tot een magneet. Michael kan mooie verhalen vertellen over zijn reis met zo’n steen met het vliegtuig, waarbij alle scanners en veiligheidsapparaten op tilt sloegen toen zijn tas met de steen erin werd gescand.

Zijn museum ligt vol met bijzondere stenen en fossielen van grote wezens die hij in deze steencirkels heeft gevonden.

Michael Tellinger vertelt te midden van alle vondsten in zijn museum zijn theorie over het ontstaan van de cirkels (foto: Theo Buijsrogge)

Adam’s Calender

Een bijzondere steencirkel is de Adam’s Calendar bij Kaapse Hoop, die minimaal 75.000 jaar oud is en mogelijk veel ouder. Het bestaat uit twee stenen in het centrum en diverse stenen in een cirkel eromheen. Vanuit het centrum wijzen de stenen in de cirkel naar belangrijke punten, zoals de drie centrale sterren van het sterrenbeeld Orion, de zonsopkomst en zonsondergang bij de zomer- of winterzonnewende of het noorden. De lijn naar het noorden is bijzonder omdat ca. 6000 km noordelijker op deze lijn de grote piramides van Gizeh staan!
Op deze lijn bevindt zich ook Great Zimbabwe, een van de belangrijkste archeologische sites in Afrika. Dat bestaat uit een complex van gebouwen, muren en graven, gemaakt van lokale stenen zonder cement of mortel.

Volgens Michael Tellinger hebben alle steencirkels in Zuid-Afrika iets te maken met de Annunaki. De Annunaki zijn een groep goden of wezens die voorkomen in de Sumerische mythologie (een oude beschaving uit Mesopotamië). In de Sumerische tabletten (de oudste menselijke geschriften) staat geschreven dat de Annunaki van een ander zonnestelsel op aarde kwamen om goud te winnen voor gebruik in hun eigen samenleving. De Annunaki worden vaak gezien als de scheppers van de mensheid, die hen zouden hebben geschapen om hen te helpen bij hun werk in de goudmijnen. Zij hebben daartoe het DNA van de bestaande mens veranderd, waardoor de huidige mens is ontstaan.

De plaats waar dit zou zijn gebeurd ligt volgens Michael binnen de cirkel van Adam’s Calendar. Voordat hij dit vertelt vraagt hij een aantal vrouwen om daar te gaan staan en te vertellen wat ze voelen. Een voor een vertellen ze over een bijzonder gevoel in hun buik (baarmoeder) en het gevoel dat ze, vrij als een vogel, opstijgen. Later ga ik er ook eens staan en is de boodschap ‘jij hoort hier niet’.

De hele plek heeft een bijzondere energie. Het voelt voor mij als een soort regiecentrum waarbij ik me heel erg een buitenstaander voel, alsof het inderdaad geen ‘gewone’ mensen waren die hier iets aan het organiseren waren.
In de energie is er nog veel meer te ervaren, zoals de cirkel, die voelt in de energie als een draaiend plateau. Op de grond draait deze rechtsom en ongeveer een meter in de grond linksom. Michael heeft dit ook met bepaalde apparatuur gemeten.
Het centrum voelt heel helend aan.

Op de lijn naar het noorden ligt een kilometer verder een berg stenen met een boom erin te midden van verder alleen maar grasland. Dit is volgens Michael het graf van Dumuzi, de enige op aarde begraven Annunaki. In de Sumerische tabletten wordt veel geschreven over Dumuzi, de zoon van de god Enki, en zijn geliefde Innana. Dumuzi en Innana vormden de Sumerische Romeo and Juliet. Hij werd begraven ‘op de rand van een klif bovenop een berg gericht naar het oosten, bij de speciale plek van zijn vader‘. Dat klopt helemaal met deze plek.
Ik vind de energie hier moeilijk te grijpen en heb het gevoel dat Michael dicht bij de waarheid zit, maar het nog niet helemaal te pakken heeft.

Adam’s Calendar ligt aan de rand van een hele oude meteorietkrater van zo’n 35 km doorsnede (foto: Theo Buijsrogge)

Blaauwboschkraal Stone Ruins

De volgende dag bezoeken we diverse ‘gewone’ steencirkels. Opvallend is dat deze cirkels vaak uit verschillende delen en subcirkels bestaan. De cirkels zijn uitgebouwd uit akoustische stenen, die een bel-geluid maken als je er op slaat. Volgens Michael heeft die resonantie iets te maken met de oorspronkelijke functie en de energetische werking van de cirkels. De energie in de steencirkel voelt als healing, transformatie en verzachting.
Opvallend is de sterke opwaartse energie die op verschillende plaatsen voelbaar is. Toen ik met mijn wichelroede de energie volgde ontdekte ik dat die op verschillende plaatsen van buiten de cirkel naar binnen stroomt en dan telkens ergens in een vortex eindigt, waar deze vervolgens naar boven stroomt. Een bijzonder verschijnsel dat ik in de cirkels in Europa nog nooit heb waargenomen.
Ook heb ik de Boviswaarde in de cirkel gemeten en die bleek bijzonder hoog: 31.000. Iemand vertelde me dat boven de 27.000 je zelfhelend vermogen wordt aangesproken. Dat sluit aan op het verhaal van Michael dat een Amerikaans echtpaar ooit twee jaar achter elkaar hier naartoe kwam. Achteraf hoorde hij dat de eerste keer eigenlijk een soort afscheid was, een laatste verre reis, omdat de vrouw aan kanker leed. Bij thuiskomst bleek de kanker echter verdwenen. Als dank maakten ze nog een keer de reis naar deze plek.

Energiestromen in de steencirkel (zie de auto voor de afmetingen) (foto: Theo Buijsrogge)

Naast deze steencirkel zijn er op dezelfde helling nog twee. De kleinste onder aan de helling bezoeken we ook. Deze heeft volgens Michael de energie van vruchtbaarheid. Hij vertelt hoe in vorige groepen enkele vrouwen die niet zwanger konden worden na een bezoek aan deze cirkel wel zwanger bleken te zijn.
Het voelt voor mij inderdaad als vijver van vruchtbaarheid en ik ontving als boodschap: ‘Laat al je wensen geboren worden door blokkades in jezelf op te lossen’.

Stone Circles Waterval Boven

Hemelsbreed een kilometer naar het westen ligt een verzameling van verschillende cirkels, deels met elkaar verbonden middels ‘gangen’ met aan weerszijden een stenen muurtje. De energie blijkt precies door die gangen te lopen en zo de cirkels met elkaar te verbinden. Ook hier weer dezelfde vortexen en energie die de kosmos instroomt.

Bij deze cirkels voel ik vooral de energie van geluk en ze hebben zelfs een Boviswaarde van 41.000! Als er ooit inderdaad zo’n 10 miljoen van dit soort cirkels was, kun je je voorstellen wat die energie stromingen toen voor effect hadden?

Even verderop ligt weer een cirkel, echter met veel hogere muren. Duidelijk is te zien dat deze in de loop der tijd omgebouwd is om in te wonen. De energie is er ook niet meer zo krachtig en ik voel er vooral alledaags leven en dat de inwoners zich hier, tussen de stenen muren, veilig voelden voor wilde dieren.

Op onze wandeling wijst Michael op veel bijzondere stenen die door fossilisatie zijn ontstaan.

Michael wijst naar wat mogelijk een gefossiliseerde vin van een vis is (foto: Theo Buijsrogge)

Nog helemaal onder de indruk van de bijzondere ervaringen reizen we de volgende ochtend terug naar Johannesburg en nemen daar een binnenlandse vlucht naar George. We reizen verder langs de Garden Route, met prachtige rotskusten en zandstranden aan de zuidkust van Zuid-Afrika.

Enkele videoclips van dit deel van de reis op mijn Instagram

Via een korte stop met spectaculaire uitzicht bij Knysna Heads, waar de rivier tussen twee rotsachtige uitlopers naar de oceaan stroomt, rijden we naar het Arch Rock Resort aan het prachtige Keurboomstrand.

Arch Rock

Een wandeling vanuit ons appartement over het strand brengt ons bij Arch Rock. Dit is een, door erosie van zandsteen gevormde, natuurlijke rotsboog van ongeveer 20 meter hoog. De rots is noord-zuid georiënteerd en midden op de dag schijnt de zon door een gat in het centrum. Het fungeert als portal naar andere bewustzijnsniveau’s. De shamaan Dean Liprini, die ons later enkele dagen zal begeleiden, vertelde dat hij hier zijn eerste ‘spirit dream’ had gehad.

Arch Rock is veel gebruikt voor geboorte- of transformatierituelen. Het is inderdaad bijzonder om te ervaren hoe de energie verandert als je van binnen (landkant) naar buiten (zee) loopt en ook als je andersom loopt.
Aan de binnenkant voelt het voor mij heel geborgen en beschermd. Lopend naar buiten voelt het wat onwennig, maar wel veilig door de wanden aan weerszijde. Het voelt ook verwachtingsvol en het ‘nieuwe’ buiten blijft trekken. Buiten (bij de zee) voel ik openheid, vrijheid, geluk, ruimte en bevrijding. Hier kan ik leven in ‘volheid’. Het is een mooie weerspiegeling van de transformatie waar ik in zit.

De ervaring andersom blijkt ook bijzonder. Het voelt als de ervaring van een ziel die reïncarneert op aarde. In zee voelt het onbeperkt, vrij en blij. Lopend door Arch Rock voelt het als een geboortekanaal waarin de energie van de ziel wordt gefocused en beperkt om een specifieke ervaring op aarde te krijgen. Achter Arch Rock voelt het als een geboorte en landing op aarde, vrijer dan in het kanaal, maar omgeven met allerlei andere energieën om mee aan de slag te gaan. Wow wat een mooie plek!

We bezoeken nog enkele kleine grotten in de buurt, maar vergeleken met Arch Rock maakt dat weinig indruk.

Ervaar op de video een wandeling door Arch Rock (video: Theo Buijsrogge)

Robberg

De volgende dag wandelen we de hele dag rond op Robberg. Dit schiereiland en natuurreservaat is bekend om zijn prachtige stranden, baaien, rotsachtige kliffen en panoramische uitzicht op de kust en de Indische Oceaan. Het schiereiland is een belangrijk gebied voor zeevogels. Er zijn meer dan 260 soorten vogels waargenomen. Robberg is ook een belangrijk archeologisch gebied, met overblijfselen van prehistorische menselijke bewoning die teruggaan tot meer dan 120.000 jaar geleden. Er zijn ook resten van historische bewoning, waaronder een Nederlandse vuurtoren uit 1878. Het gebied wordt beschermd als deel van een nationaal park en nadat we entree hebben betaald rijden we richting de parkeerplaats.

Iets hiervoor stoppen we om naar de Nelson Bay Cave te gaan. Een kleine afdaling biedt ons al een eerste beeld van de prachtige rotskust, de zandstranden en het prachtige heldere azuurblauwe water.
De grot ligt dicht bij de kust en binnen heeft men een mini museumpje gemaakt waarin duidelijk het verloop van de temperatuur, de waterstand en de toen levende dieren en planten in de afgelopen duizenden jaren zijn weergegeven. De grot ligt nu vlak bij de oceaan, maar vroeger, toen de zeespiegel zo’n 100 meter lager stond, was hier een grote grasvlakte waar vele dieren graasden waar men toen op jaagde.

In de grot voelt het veilig en geborgen, één met de natuur en het mysterie van het leven.

Op de wandeling over het schiereiland komen we onze eerste ‘Guardian‘ ofwel ‘Whisdom Keeper‘ tegen. Dit zijn rotswanden met een silhouet als van een mensenhoofd. Vóór we bij de Whisdom Keeper zijn zien we beneden ons langs de kust vele robben, zeeleeuwen en zeehonden. Vooral de stank die van hun thuisbasis af komt is opvallend. Op de rots van de Whisdom Keeper gezeten voelt de plek als een krachtige, lieve, oude wijze man. ‘Ga zorgvuldig met de wereld en de natuur om. Je hebt het tijdelijk in bruikleen’ zegt hij mij en speciaal voor mijzelf: ‘go with the flow, laat je leiden door het leven en geniet!’.

Aan de andere kant van het eiland dalen we een enorme zandheuvel af naar een prachtige baai, waar we picnicken en even zwemmen. De hoge golven zijn indrukwekkend en zien er uit als glazen muren waar je recht inkijkt, voordat ze voorover storten op het strand. Wat een prachtig gebied!

Mosselbaai

We overnachten in Mosselbaai en lopen de volgende dag de Saint Blaze Hiking Trail. Deze wandelroute over de prachtige rotskust van de Indische Oceaan begint in Mosselbaai bij het Saint Blaize Lighthouse. Hier vinden we ook de eerste Guardian met een grot eronder, waar we die dag beginnen met instromen.
Ik voel bij deze Guardian hoe alles met elkaar verbonden is en een eenheid vormt. Ik voel extra goed de verbinding met de aarde die me verwelkomt als een familielid.

Op de schitterende route komen we vele Guardians tegen en voor zover ik erbij kan komen voel ik er eenheid, verbondenheid met het leven, enthousiasme voor het leven en de onbegrensde mogelijkheden van onze creatie.

De vele Guardians langs de St. Blaize trail (foto’s: Theo Buijsrogge en Jonneke Ubels (avondfoto))

Op de route komen we regelmatig dassies tegen, schattige kleine knaagdieren die alleen in Zuid-Afrika voorkomen. Op de oceaan zien we soms dolfijnen en een hele enkele walvis. Het pad gaat voor een groot deel langs een golfbaan met vele villa’s die eromheen gebouwd zijn. We eindigen met een lunch in het clubhuis en wachten daar op de gids die ons naar het Point of Human Origins leidt. Dit is een grot waarin de oudste menselijke resten zijn gevonden, van 160.000 jaar geleden.
Ik maak van het wachten gebruik om met Alla alvast af te dalen naar het strand en in mijn eentje loop ik naar de andere kant van de baai om een andere grot, genaamd The Big Cave, te bezoeken. Het is inmiddels hoog water, dus ik kan niet over het strand en moet moeizaam over de rotsen. De grot heeft achterin een groot rechthoekig rotsblok liggen dat qua vorm sterk afwijkt van de vorm van de grot. Het voelt er op een af andere manier heilig. Dan hoor ik ineens iets ritselen en in mijn eentje in het donker vind ik dat toch wat eng en loop snel weer naar buiten. Vanwege de tijd moest ik ook weer terug, dus de grot blijft voor mij nu wat mysterieus.
De groep blijkt vervolgens met de gids toch een andere weg ingeslagen te zijn en na wat zoeken komen Alla en ik toch bij de groep in de grot van het Point of Human Origins.
We doen daar wat energieoefeningen, maar de energie van de plek vind ik minder interessant dan die van de mysterieuze donkere grot.

De mysterieuze Dark Cave (foto: Theo Buijsrogge)
Enkele videoclips van dit deel van de reis op mijn Instagram

Paarl

Na de indrukwekkende rotswandelingen maken we een lange autoreis naar Paarl. Het landschap verandert weer en we belanden tussen de druivenvelden. Voor de wijnproeverij zijn we te laat, maar een diner op een van de wijndomeinen is ook een genot.

De volgende dag maken we kennis met sjamaan Dean Liprini. Voordat hij ons naar de rots begeleidt, waar Paarl zijn naam aan ontleent, vertelt hij dat hij voorafgaand aan een bezoek altijd eerst de natuur toestemming vraagt om er te mogen komen. Om zich met de plek te verbinden drinkt hij bijvoorbeeld wat water uit een bron. We beginnen onze reis dan ook bij een watervalletje en vullen er onze waterflessen. Dean vertelt dat hij ook altijd op blote voeten loopt om zich beter met de aarde te kunnen verbinden en ook om slangen te verjagen. Elke stap met zijn hak op de grond geeft een trilling aan de aarde die slangen waarschuwt, zodat ze uit de weg gaan.

Bovenop Paarl Rock hebben we een geweldig uitzicht op het dal waar Paarl en alle wijngaarden in liggen. Dean vertelt over de bijzondere natuurfenomenen hier. Zoals de Hippo Rock, in de vorm van een nijlpaard, met een afdruk die precies gelijk is aan de pootafdruk van een nijlpaard. Paarl Rock vormt samen met twee rotsen erachter het silhouet van een zwangere vrouw met twee borsten. En op die zwangere buik (Paarl Rock) ligt een rots in de vorm van een ei. Alsof dat nog niet bijzonder genoeg is blijkt de zon tijdens de zomer zonnewende precies tussen die borsten onder te gaan en met de laatste zonnestraal het ei te bevruchten.
Bij het ei voelt de de energie als krachtig, vredig en simpel Zijn. De Boviswaarde blijkt ook hier 41.000 te zijn.
Op diverse plaatsen zijn de resten te zien van offerandes en andere ceremonies die hier ooit hebben plaatsgevonden. Dean laat ons in de Sacred Hippo Fertility Cave restanten van die ceremonies zien. In de Soul arch cave, een beschermde, boogachtige ruimte onder een rots, voelen we de energie. Het voelt voor mij vriendelijk en gelukkig. ‘Keep it easy’ is de boodschap.

De ‘parel’ van Paarl blijkt ook energetisch een echte parel! (foto’s: Theo Buijsrogge)

Bushmans Kloof

Na ons indrukwekkende bezoek aan Paarl rijden we ruim 200 km naar het noorden naar de prairie van de Cederberg. We komen aan bij Traveller’s Rest en het lijkt alsof we in het decor van een western terecht komen. Deze accommodatie maakt deel uit van een boerderij waar vooral Rooibos wordt verbouwd en vee wordt gehouden. De Rooibosvariant die hier groeit schijnt nergens anders ter wereld te groeien en de hele oogst wordt geëxporteerd naar Japan. We overnachten in verschillende huisjes, die verspreid in de ‘bush’ staan. Vooral ’s nachts lopen er elanden en grote hazen met enorme oren om ons heen.

De pickup en ploeg waarmee opa ooit begonnen was staat er nog (foto: Theo Buijsrogge)

De volgende ochtend maken we individueel een wandeling over de Sevilla Rock Trail. Deze route door het grillige landschap met prachtige rotsformaties en mooie vergezichten leidt ons langs diverse overhangende rotsen met oude rotstekeningen. Heel bijzonder om die zomaar open en bloot te zien. Ik bedenk dat als dit in Europa was, dan zouden er al vele hekken en bewakers omheen staan om het te beschermen.
‘Onthaast en beweeg mee met het natuurlijke tempo van de aarde’ krijg ik hier als boodschap. Dat doe ik en maak er een heel relaxt dagje van. De route is afwisselend en niet al te lang (4 km heen en weer) en het weer is ideaal (26°). En even in het eenvoudige zwembad hoort daar natuurlijk ook bij.

In het prachtige rotslandschap van de Bushmanskloof wisselen we een healing uit (foto: Theo Buijsrogge)
Diverse rotstekeningen met intrigerende afbeeldingen (foto: Theo Buijsrogge)

De volgende dag gaan we op pad naar Kaapstad. De eigenaren nodigen ons uit om, wie dat wil, vóór het ontbijt de Salmanslaagte te bezoeken. Hier zijn twee rotsen met tekeningen die op privéterrein liggen. Dat wil ik natuurlijk niet missen en meegaan blijkt een goede keuze. De rotsen en tekeningen zijn bijzonder, maar vooral de sfeer is heel indrukwekkend. Het voelt er heel erg stil, vredig en sereen.

Na het ontbijt rijden we weer het hele stuk terug naar het zuiden.

Enkele videoclips van dit deel van de reis op mijn Instagram

Kaapstad

Van een afstand zien we al de opvallende tafelberg. Minder bekend bij ons is de ‘Leeuw’ die ervoor ligt, een bergrug met twee toppen. De hoogste is de kop en lagere, brede top is zijn achterwerk.
We komen aan in het modern ontwikkelde havengebied, het Victoria & Alfred Waterfront en de rest van de middag hebben we geen collectief programma. Wij besluiten naar het centrum te lopen, waar we een mix van moderne en koloniale gebouwen zien.

We overnachten in Vishoek van waaruit we de komende dagen, weer onder begeleiding van Dean Liprini het Kaapse schiereiland gaan ervaren.

Het Victoria & Alfred Waterfront met op de achtergrond de tafelberg en de leeuw (foto: Theo Buijsrogge)

Tafelberg

De Tafelberg is een van de grootste attracties van Kaapstad en dat betekent in de rij staan voor de kabelbaan. De drukte blijkt mee te vallen. Bovengekomen zoeken we een mooi plekje om in te stromen. Het weer is ons goed gezind en het panorama is indrukwekkend. Ik vind het opvallend dat voor zo’n krachtige berg de energie zo zacht is.

Dean leidt ons naar de zuidkant van de Tafelberg en laat zien waar de mannelijke en vrouwelijke energie stroomt en waar deze elkaar kruisen. Op die plaats gaan we energie stromen. ‘Don’t worry, keep it simple, let it be’ krijg ik hier door.

Vanaf de Tafelberg heb je een geweldig uitzicht op Kaapstad en omgeving (foto: Theo Buijsrogge)

Llandudno Beach

Na de lunch in het hippe Camps Bay brengt Dean ons naar een schiereilandje bij Llandudno beach. Dit eilandje staat vol van de symbolen: een groot offerplatform, een rots die Mother Stone wordt genoemd, met een geboortekanaal in de rots ernaast, een rots met scheuren die samen een kruis vormen en een ruitvormige rots.

De energie van de Mother Stone voelt als leven gevend en geeft mij de boodschap: ‘Het leven is heilig! Behandel elk leven met respect: aarde, lucht, zee, planten, dieren en elk mens!’.
Bijzonder is dat de Mother Stone vanuit het oosten op een vrouwenborst, compleet met tepel, lijkt en vanuit het westen ruitvormig blijkt te zijn. In de grot onder de Mother Stone zingen we onder leiding van Dean het mantra ‘Nama-oe-ie’. Het is voelbaar hoe hiermee de energie in je lichaam van onder naar boven door alle chakra’s stroomt.

Pyramid Rock

De volgende plek is zo mogelijk een nog bijzonderder natuurlijk fenomeen: een rotspunt in de vorm van een piramide met een gat in de top, zoals het alziende oog. Dit is een heel oud symbool dat de almachtige en alleswetende godheid symboliseert, die alles kan zien en alles weet.
Tijdens de zomerzonnewende schijnt de zon bij zonsondergang precies door het oog. De rots blijkt niet rechtop te staan, maar voorover te hellen, zodat de punt tijdens het middaguur precies naar de zon wijst.

De piramide markeert een kruispunt van mannelijke en vrouwelijke energiestromen en vertegenwoordigt de solar plexus van de energiepunten op het Kaapse schiereiland. Op weg er naartoe krijg ik als boodschap ‘Ik ben, ik vertrouw en ik ben in overgave’ en het inzicht ‘Zijn betekent inherent ook vertrouwen, want zonder vertrouwen is er geen Zijn’.
De piramide voelt als een beschermer van de verbinding tussen hemel en aarde. ‘You are all connected’ is zijn boodschap.

Pyramid Rock heeft exact de vorm van het alziend oog (foto: Theo Buijsrogge)

Ascension cave (Tunnel Cave)

Drie kilometer noordelijke ligt een ander energieknooppunt. Ditmaal in de vorm van een tunnelvormige grot van ongeveer 12 meter lang waar de energie doorheen stroomt. Tijdens de zomerzonnewende schijnen de laatste gouden zonnestralen recht door deze tunnel en versterken daarmee het effect dat de tunnel altijd al heeft.

Oude culturen hebben rotsen met een gat erin vaak beschouwd als magisch en helend. Daarom trok men zieken mensen door dit soort grote gaten. Wij voeren hier een bijzonder healingsritueel uit, waarbij de hele groep in het centrum van de energie staat en een mantra zingt, terwijl één voor één iemand tussen ons in op de grond gaat liggen om enkele minuten de healing te ontvangen. Dit voelt echt heel indrukwekkend.

Op deze trip heeft Dean ook Levi de medicijnman uitgenodigd. Hij verzamelt geneeskrachtige kruiden in het wild en samen zijn ze een beweging gestart om jongeren op te leiden om op een duurzame manier de kruiden uit het wild kunnen gebruiken. Het is leerzaam om te horen welke waardevolle planten we allemaal tegenkomen.
Dean verzamelt trouwens elke dag voor ons intuïtief kruiden langs de paden die wij bewandelen en maakt hiermee thee, die we tijdens een rustmoment met elkaar drinken.

Ascension Cave vormt een tunnel met helende energie (foto: Theo Buijsrogge)

Cape of Good Hope Nature Reserve

We beginnen de laatste dag met een bezoekje aan Boulders Beach. Hier vind je normaal gesproken duizenden pinguins, maar wij zien er maar een handjevol. Het schijnt dat ze aan het migreren zijn naar het noorden omdat een Lynx een weggetje heeft gevonden om vanuit de bergen naar de woonplaats van de puingins te komen.

Het zuidelijkste puntje van het Kaapse schiereiland is een natuurreservaat en we komen er vooral apen en struisvogels tegen. Dean laat zien waar de mannelijke en vrouwelijke energieën stromen. Ze komen bij elkaar bij een meertje langs de weg, waar we even gaan voelen. Vooral de zachte, helende vrouwelijke laat zich voelen. De mannelijke energie komt van de heuvel en wordt daar gemarkeerd door een steen in de vorm van een aambeeld. Dat kan ook geen toeval zijn.

We vervolgen de weg naar Kaap de Goede Hoop, waar we de omgeving in ons opnemen. Het is hier vol van leven, zo voelt het. Op de rotsen in zee is het een drukte van belang met zeehonden, robben, zeeleeuwen en aalscholvers. Dichter bij de waterkant springen miljoenen kriebelbeestjes naar hoger gelegen stenen om het stijgende water te ontkomen.

Kaap de Goede Hoop is het bekendst, maar Cape Point, dat het zuidelijkst van de twee is, is eigenlijk veel indrukwekkender. De hoge rotskaap met het azuurblauwe water geeft een adembenemend uitzicht.

Ik loop naar de (oude) vuurtoren op de hoogste top en volg daarna de Lighthouse Keeper’s Trail naar de kleine (nieuwe) vuurtoren helemaal op het einde van de kaap. Het eindig bij een uitkijkplateau en ik voel de kracht van de plek. Met de Indische oceaan links en de Atlantische oceaan rechts is het enige wat steeds in me opkomt: ‘I am the ruler of the oceans!’.

We sluiten de energiereis af op Diaz Beach, het strand tussen de twee kapen. Dit energieknooppunt vormt het basischakra van het Kaapse schiereiland. Het is opmerkelijk dat de rotsen die hier op het strand boven het zand uit steken rood van kleur zijn (de kleur van het basischakra). Boven aan de rots zijn allerlei kleuren te vinden. Dean neemt er wat klei van mee en vermengt ze beneden met wat water tot kleurstoffen waarmee hij ons creatief laat vingerverven.
Eerst doet hij echter een afsluitend ritueel en Tjeerd doet een energieoefening waarin we alle plekken van de reis nog eens langslopen en de rode draad in de energie boven water halen. Voor mij is dat ‘Geef je over aan de stroom van het leven, voel je vrij en geniet’.

Cape of Good Hope Nature Reserve is een indrukwekkende afsluiting van de reis (foto’s: Theo Buijsrogge)

Het grootste deel van de groep gaat na het diner naar het vliegveld. Alla en ik blijven nog een dagje relaxen en genieten van het weer en het mooie land Zuid-Afrika.

Enkele videoclips van dit deel van de reis op mijn Instagram

Praktisch en meer informatie

De reis werd geleid door Tjeerd Gorter van Splendid Travel en deels door Michael Tellinger en Dean Liprini met medicijnman Levi. De reis verliep schijnbaar moeiteloos door de organisatorische begeleiding van Paul Martijn en hele fijne reisgenoten.

Bekijk ook eens de inzichtfoto’s van Zuid-Afrika

Alle krachtplaatsen met de exacte coördinaten staan op de krachtplaatsen-kaart.


0 Comments

Geef een reactie

Avatar placeholder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *