Op het tweede deel van mijn (virtuele) reis door Griekenland voor mijn boek over de Michael-Apollo-lijn kwam ik weer vele bijzondere krachtplaatsen en verhalen tegen. Hier volgt een kleine selectie.

Delphi

Diverse plaatsen ontleenden hun bekendheid aan een orakel. Daaronder natuurlijk Delphi, waarschijnlijk het bekendste orakel van allemaal. Ik vond het boeiend om uit te vinden hoe het was ontstaan. Een geitenhoeder ontdekte dat op een bepaalde plaats op de berg zijn geiten gek begonnen te doen. Toen hij die plek samen met anderen onderzocht ontdekten ze een rotsspleet. Sommigen raakten hier in de war en anderen konden ineens in de toekomst kijken. De dorpsgenoten bouwden vervolgens een tempel gewijd aan Apollo op de spleet en benoemden een priesteres, die in contact zou treden met het goddelijke dat in de spleet leek te huizen. De priesteres die het orakel zou worden, heette Pythia. Pythia werd voor het leven uitgekozen en de ene Pythia volgde de andere op. Aanvankelijk was Pythia altijd een jonge maagd, tot zij werd ontvoerd en verkracht. Daarna veranderde deze traditie en werd telkens een oudere vrouw gekozen, die zich wel moest kleden als maagd ter herinnering aan de oude profetieën.
Bedwelmd door dampen uit de spleet en gezeten op een driepotige kruk begon ze, als ze in trance was, onsamenhangende klanken uit te stoten waar niemand iets van begreep, maar waarvan men aannam dat het de boodschap van de goden was. Enkele priesters die altijd meeluisterden knikten dan begrijpend en gaven een uitleg in de vorm van een cryptische boodschap die vaak nog voor verschillende uitleg vatbaar was.
(Recent hebben onderzoekers vastgesteld dat de rotsige bodem in Delphi etheen bevat, een giftig gas, waar je high van wordt.)

Veel Griekse steden zochten steun bij het orakel om belangrijke beslissingen te helpen nemen. Naarmate de faam van het orakel groeide, werd ook de macht van Delphi groter en werden er zelfs heilige oorlogen gevoerd om de controle over het orakel.

Op de tempel van Delphi stond overigens ‘Ken jezelf’, wat bezoekers mensen aanspoorde om eerst aan zelfonderzoek te doen alvorens een vraag aan het orakel voor te leggen.

Livadeia

Het raadplegen van het orakel bestond in Delphi dus uit het stellen van een vraag. In Livadeia was dat wel anders. Daar bestond het uit een uitgebreid ritueel, te beginnen met enkele dagen vasten, baden in koud water en het offeren van een dier. Aan de hand van de ingewanden van het dier bepaalde de priester vervolgens of men voldoende gezuiverd was om door de goden ontvangen te worden. Daarna moest men afdalen in een donker gat in de bodem van het bos. Daar kroop men door een smalle opening naar de grot van Trophonios. Terwijl men daar gehurkt, versuft en gedesoriënteerd op de bodem van de grot zat, verscheen Trophonios in de vorm van een slang of een geest en fluisterde de woorden van het orakel. Na afloop pakten de priesters hem, vol angst en half bewusteloos, op en zetten hem op de troon van Herinnering. Ze vroegen hem wat hij had gezien en gehoord tijdens de dramatische ervaring van het ondergrondse verblijf en interpreteerde de woorden van het orakel.

‘Afdalen in de grot van Trophonios’ werd zo een spreekwoordelijke manier om te zeggen dat iemand grote angst doorstaat. Trophonios was een mythologische held die later als halfgod en god werd vereerd.
Zo heeft elke krachtplaats wel een verhaal uit de Griekse Mythologie over het ontstaan ervan.

Thebe

Het oude Thebe (tegenwoordig Thiva) zou zijn gesticht door Kadmos, die op zoek was naar zijn zus Europa. Het Orakel van Delphi vertelde hem de zoektocht te staken en een stier te volgen totdat deze knielde. Daar moest hij dan een stad bouwen. Hij vond hier ook een bron met een draak. Met hulp van de godin Athene wist hij de draak te doden. Athene vertelde hem toen dat hij de tanden van de draak moest zaaien om dappere krijgers te oogsten die zijn stad konden beschermen. Dat gebeurt inderdaad en zo ontstonden de Spartoi, wat gezaaide mannen betekent, de stamvaders van Thebe.
Kadmos richtte de stad in naar het voorbeeld van de hemel: er waren zeven poorten, vernoemd naar zeven hemelsferen en er werden verschillende kleuren stenen gebruikt naargelang de tekens van de planeten. Het bed van Harmonia was het middelpunt van dit alles. Alleen zo was het goed genoeg om met haar te trouwen.
In het centrum van Thiva is het paleiscomplex genaamd Kadmeion of ‘Huis van Kadmos’ opgegraven. Dit is een van de krachtplaatsen in Thiva op de lijn.

Eleusis

Een andere mooi verhaal is dat van Eleusis, het huidige Elefsina, waar de godin Demeter werd vereerd. Volgens de mythe was Hades, de god van de onderwereld, verliefd op Persophone, de dochter van Demeter, en ontvoerde haar omdat hij niet met haar mocht trouwen. Demeter zocht de hele aarde af naar haar dochter en rustte even uit in Eleusis. Daar werd ze gastvrij ontvangen door een arme herdersfamilie. Als dank leerde Demeter de herderszoon de kunst van het bewerken van het land en verbouwen van graan. Ze gaf hem ook de opdracht de landbouw aan de mensheid te leren en op deze plek een heiligdom voor haar te bouwen. Door afwezigheid van Persophone was de wereld echter een dorre woesternij geworden waar niets meer groeide. De verhongerende mensen smeekten tot Zeus en die besloot tot een compromis. Zes maanden per jaar zou Persephone als Hades’ koningin heersen over de onderwereld en de lente en zomer mocht ze doorbrengen in de mensenwereld en bij haar moeder. In die maanden was Demeter tevreden en zorgde voor goede oogsten. In de winter bleef Demeter achter in verdriet, waardoor er in die maanden weinig groeide. Zo verklaarden de Grieken de wisseling van de seizoenen.

Het heiligdom van Eleusis was een van de belangrijkste cultusplaatsen in het Oude Griekenland en jaarlijks werden er feesten gevierd ter ere van de godin Demeter en haar dochter. Daarbij ontstonden vele geheimzinnige gebruiken die bekend werden als de Mysteriën van Eleusis. Er is inhoudelijk weinig van bekend omdat aan de ingewijden een strikte geheimhouding als heilige plicht werd opgelegd. Tijdens de feesten, die een week duurden, trokken duizenden mensen over de zogenaamde Heilige Weg vanuit Athena naar Eleusis, waar men in een kolossaal tempelgebouw de geheime feesten hield.

Eleutherai

Een andere leuke ontdekking was bij de oude stad Eleutherai, waarvan alleen delen van de stadsmuur en torens over zijn. Toen zij de eeuwige strijd met Thebe beu waren besloten ze zich aan te sluiten bij Athene. Daarbij werd symbolisch een beeld van de god Dionysos overgebracht naar Athene. Ook het feest van de Dionýsia, oorspronkelijk een Eleutherisch festival ter viering van de nieuwe wijn, werd door de Atheners overgenomen en groeide uit tot een van de belangrijkste festivals van het oude Athene. Centraal in het festival stonden voorstellingen van een volledig nieuw literair en artistiek genre: theater. Dit wordt gezien als het begin en de basis van de westerse theatergeschiedenis!

Ook alle andere krachtplaatsen hebben hun eigen unieke verhaal. Alle verhalen en praktische details over de krachtplaatsen vind je in het boek. Ik begin nu aan het laatste hoofdstuk!

Alle krachtplaatsen, met foto en een deel van de tekst vind je op de interactieve kaart van de Michael-Apollo-lijn.

Heb je dit deel van de lijn wel ervaren, deel dan hieronder jouw ervaring.